ก้อนหมี่ คือ

• ก้อนพูดดิ่งยัดไส้แอปเปิลหรือผลไม้อื่น
  ก้อนแห้งต้ม

• ก้อ     ๑ ว. แสดงอาการเจ้าชู้ เช่น ไก่ก้อ. ๒ น. ชนชาวเขาพวกหนึ่ง ในตระกูลทิเบต-พม่า มีอยู่ทางแถบเหนือของไทย คล้ายพวกมูเซอ, อีก้อ ก็เรียก.
• ก้อน     น. คำบอกลักษณะของเล็ก ๆ ที่เกาะหรือติดรวมกันแน่น ไม่กำหนดรูปแน่นอน โดยมากมีลักษณะค่อนข้างกลม เช่น ข้าวเกาะกันเป็นก้อน,
• อน     อะนะ- เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ. ( ดู อ ๒
• หมี     น. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในวงศ์ Ursidae ตาและใบหูกลมเล็ก ริมฝีปากยื่นแยกห่างออกจากเหงือกสามารถยืนและเดินด้วยขาหลังได้
• หมี่     ๑ น. เรียกแป้งข้าวเจ้าที่โรยเป็นเส้นลงในน้ำเดือดพอสุกแล้วนำมาตากแห้งว่า เส้นหมี่, ชื่ออาหารประเภทหนึ่งที่ทำด้วยเส้นหมี่ เช่น หมี่กรอบ หมี่กะทิ.
• มี     ว. รวย เช่น เขาเป็นคนมี ไม่ใช่คนจน, ไม่เปล่า, ไม่ว่าง, เช่น ในหม้อมีข้าว ในห้องน้ำมีคน. ก. ถือเป็นเจ้าของ, อยู่ในครอบครอง, เช่น มีเงิน มีลูก,
• มี่     ว. อึกทึก, เสียงแซ่.
• ี่     ที่ไม่ได้จํากัดหรือกําหนดล่วงหน้า โชคร้าย เงินสด ที่เปลี่ยนได้ง่าย
• เปื้อนหมึก    คล้ายหมึก ดำมืดมิด ดำสนิท ดําเหมือนหมึก ประกอบด้วยหมึก
• กินเหมือนหมู อยู่เหมือนหมา    (สำ) ว. เละเทะไม่มีระเบียบ.
• ดําเหมือนหมึก    ประกอบด้วยหมึก เปื้อนหมึก
• ง้อนหมู    น. หญ้าแห้วหมู. (โอสถพระนารายณ์).
• ต้นหม่อน    ผลของต้นไม้ดังกล่าวซึ่งกินได้
• แท่นหมึก    น. ที่ฝนหมึกแท่งของจีน สำหรับใช้พู่กันจุ้มเขียนหนังสือ.
• เหมือนหมี    ซึ่งมีลักษณะของหมี