กําจาย คือ

• ต้นกําจาย
  หนามข้อง
  หนามจาย
  กระจาย
  กําจร
  ฟุ้ง
  แพร่

• กํา     จับ กุม กลุ่ม กอง ฟ่อน มัด คว้า ฉวย ยึด หยุด ฉก ฉกฉวย ยั้ง รวบรัด เกาะกุม ผูกเงื่อน
• จา     ( ถิ่น-พายัพ, อีสาน ) ก. พูด, กล่าว.
• คําจารึก    คําสลัก
• ต้นกําจาย    กําจาย หนามข้อง หนามจาย
• กําจัดไปจาก    ขจัดไปจาก
• คำศิลาจารึก    คำกล่าวนำในหน้าแรก ๆ ของหนังสือ บท หรืออื่น ๆ คำจารึก คำแกะสลัก
• ศิลาจารึก    1) n. ชื่อพ้อง: จารึก, แผ่นจารึก clf.: ชิ้น, อัน 2) n. แผ่นหินที่มีการเขียนตัวอักษรเป็นรอยลึก ตัวอย่างการใช้: จากศิลาจารึกพ่อขุนรามคำแหงบันทึกไว้ว่าทรงสร้างสวนสมุนไพรขนาดใหญ
• ฉายมาจาก    กระจายจาก เปล่งออกมาจาก
• ย้ายมาจาก    อพยพมาจาก
• กําจัดของเสียออกจากร่างกายทางทวารหนัก    อุจจาระ
• ก้าวออกมาจาก    ก้าวจาก
• กระจายอํานาจ    แบ่งอํานาจ
• กรุงปุตราจายา    เมืองหลวงประเทศมาเลเซีย
• ทําจากสายป่าน    ทําจากเชือก
• มาจากภายนอก    เกี่ยวกับอนินทรียสาร ไม่มีลักษณะของสิ่งมีชีวิต ไม่ใช่เกิดขึ้นโดยธรรมชาติ