ขจรขจาย คือ

• กระจาย
  ขจาย

• ขจร     ๑ ขะจอน ก. ฟุ้งไป. ( ข. ขฺจร ว่า ฟุ้งไป แผลงเป็น กำจร ก็ได้; ป. , ส. ข = อากาศ + จร = ไป). ๒ ขะจอน ดู สลิด ๑ .
• จร     ๑ จอน, จอระ-, จะระ- ว. ไม่ใช่ประจำ เช่น คนจร รถจร, แทรกแปลกเข้ามา เช่น โรคจร ลมจร. ก. ไป, เที่ยวไป; ประพฤติ. ( ป. , ส. ),
• ขจาย     ขะ- ก. กระจาย, มักใช้เข้าคู่กับคำ ขจร เป็น ขจรขจาย. ( ข. ขฺจาย).
• จา     ( ถิ่น-พายัพ, อีสาน ) ก. พูด, กล่าว.
• ขจัดขจาย    ก. กระจัดกระจาย.
• ขจุยขจาย    v. กระจายยุ่งเหยิง ชื่อพ้อง: กระจุยกระจาย คำตรงข้าม: เป็นระเบียบ, เป็นระเบียบเรียบร้อย ตัวอย่างการใช้: เขาเริ่มโกย เริ่มคุ้ยเศษอาหารจนขยะขจุยขจาย
• ขจี    ขะ- ว. งามสดใส, ใช้ในคำว่า เขียวขจี. (ข. ขฺจี ว่า ดิบ, อ่อน).
• หอมขจรกระจาย    หอมตลบ หอมตลบอบอวล หอมหวน หอม
• ขจรจบ    ขะจอน- น. ชื่อหญ้าชนิด Pennisetum pedicellatum Trin. และ P. polystachyon (L.) Schult. ในวงศ์ Gramineae แพร่พันธุ์รวดเร็วมากและปราบยาก หญ้าทั้ง ๒ ชนิดนี้ต้นอ่อนใช้เป็นอาหารสัตว์ ต้นแก่ใช้ทำกระดาษได้.
• เขจร    -จอน ก. บินไป, เหาะไป. (ส. เขจร ว่า ไปในอากาศ).
• ขจาว    ขะ- (ถิ่น-พายัพ, ปักษ์ใต้) น. ต้นกระเชา. (ดู กระเชา).
• การขจัด    การขับไล่ การไล่ผี พิธีไล่ผี มนต์ไล่ผี การทําให้หมดสิ้น การล้มล้าง การหยุดยั้ง การปราบปราม
• การขจัดน้ําจากอาหาร    การทําให้คายน้ํา
• การขจัดกลิ่น    การกําจัดกลิ่น
• การขจัดน้ำ    การระเหย