ขนใบ คือ

• ขนพืช

• ขน     ๑ น. สิ่งที่เป็นเส้นขึ้นตามผิวหนังคนและสัตว์ เช่น ขนตา ขนนก ขนเม่น และใช้ตลอดไปจนถึงที่ขึ้นบนผิวต้นไม้ ผลไม้ ใบไม้ และอื่น ๆ, ราชาศัพท์ว่า
• ใบ     น. ส่วนของพืชที่ติดอยู่กับกิ่งหรือลำต้น โดยมากมีลักษณะเป็นแผ่นแบน ๆ รูปร่างต่าง ๆ กัน มีก้านใบหรือไม่มีก็ได้ มักมีสีเขียว;
• ขนใบหน้า    ขนตามใบหน้า
• ใบขนุน    น. (๑) ชื่อปลาทะเลชนิด Lactarius lactarius ในวงศ์ Lactariidae ลำตัวป้อม แบนข้าง หัวโต ปากกว้างและเชิดขึ้น เกล็ดหลุดง่าย มีครีบหลัง ๒ ตอน ตอนที่ ๒ ยาวและมีลักษณะคล้ายครีบก้นซึ่งอยู่ตรงข้ามและยาวกว่าเ
• ก้านใบ    กาบใบ
• คนใบ้    คนหูหนวกเป็นใบ้
• ผักกินใบ    ผักที่รับประทานดอก ผักรับประทานใบ ผักใบ
• เป็นใบ้    ใบ้ พูดไม่ออก เงียบอึ้ง ไม่มีการกล่าวสุนทรพจน์ ไม่มีถ้อยคำ ไม่สามารถจะถ่ายทอดเป็นคำพูดได้
• แผ่นใบ    ใบหญ้า ชั้นซ้อน ชิ้นบาง เกล็ด แผ่นบาง
• ใบขนสินค้า    (กฎ) น. เอกสารแสดงรายการสินค้า อันได้แก่ ชนิด คุณภาพ ปริมาณ น้ำหนัก ราคาอันแท้จริงในท้องตลาดและรายการอื่นตามที่อธิบดีกรมศุลกากรต้องการ ซึ่งผู้นำของเข้าหรือผู้ส่งของออกต้องยื่นต่อพนักงานเจ้าหน้าที่ เ
• ใบเงินใบทอง    ใบทอง
• กังหันใบพัด    น. เครื่องยนต์ซึ่งใช้กังหันขับใบพัด.
• ซึ่งเปลี่ยนใบ    ซึ่งสลัดหรือเปลี่ยนคราบฟัน เขา ใบ
• ที่เหมือนใบหู    ซึ่งเป็นรูปใบหู
• ม้วนใบเรือ    เก็บใบเรือ

• รองรับแขนใบมีดโกนและเหล็กโครงสร้างที่ได้รับความร้อนอย่างเคร่งครัดซึ่งทนทานและคงทน