ขม้ํา คือ
"ขม้ํา" อังกฤษ
- ขม ๑ ว. รสอย่างหนึ่งอย่างรสสะเดาหรือบอระเพ็ด. ๒ น. (๑) ชื่อไม้ล้มลุกในสกุล Amaranthus วงศ์ Amaranthaceae มีหลายชนิด เช่น ผักขมหนาม ( A.
- ขมิ้นป่า curcuma aromatica
- ขี้เขม่า n. ละอองดำๆ ที่เกิดจากควันไฟหรือดินปืนที่เป็นผลมาจากการเผาไหม้ ชื่อพ้อง: เขม่า ตัวอย่างการใช้: ท่อไอเสียมีขี้เขม่าเกาะเต็มไปหมด
- เขม่า ขะเหฺม่า น. ละอองดำ ๆ ที่เกิดจากควันไฟหรือดินปืน.
- เขม่าดํา มินหม้อ เขม่า
- จับเขม่า ก. เอาเขม่าผสมน้ำมันตานีเป็นต้นทาไรผมให้ดำ.
- ขมุ ขะหฺมุ น. ชื่อชนชาวเขาเผ่าหนึ่งในตระกูลมอญ-เขมร.
- คราบเขม่า เขม่า เขม่าควัน
- คล้ายขี้เขม่า คล้ายเขม่าดำ ดำมาก ดำสนิท ปกคลุมหรือทาด้วยขี้เขม่า เป็นเขม่าดำ
- อาหารที่มีไขมันต่ํา อาหารจํากัดไขมัน อาหารที่มีไขมันน้อย
- อาหารไขมันต่ํา อาหารลดไขมัน อาหารไม่มีไขมัน
- ขมีขมัน ขะหฺมีขะหฺมัน ว. รีบเร่งในทันทีทันใด. (ข. ขฺมี; ต. ขมัน).
- ขมุกขมัว ขะหฺมุกขะหฺมัว ว. มืด ๆ มัว ๆ, โพล้เพล้, จวนค่ำ, จวนมืด, โดยปริยายใช้หมายถึงสีมัว ๆ, ไม่ผ่องใส, เช่น ครั้นจะทำขมุกขมัวมอมแมม ชายเห็นจะเยื้อนแย้มบริภาษให้บาดจิต. (ม. ร่ายยาว ทานกัณฑ์).
- ขมุดขมิด ขะหฺมุดขะหฺมิด ว. กระหมุดกระหมิด, หวุดหวิด; บิดกระหมวด; ไม่แน่น, ไม่ถึง, ไม่ถนัด.
- ขมุบขมิบ ขะหฺมุบขะหฺมิบ ก. อาการที่ริมฝีปากเผยอขึ้นและหุบลงโดยเร็ว, อาการของปากที่พูดอย่างไม่ออกเสียง เช่น ทำปากขมุบขมิบ สวดมนต์ขมุบขมิบ, หมุบหมิบ ก็ว่า.
มือถือ