เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก

ขรรค์ คือ

การออกเสียง:
"ขรรค์" การใช้"ขรรค์" อังกฤษ"ขรรค์" จีน
ความหมายมือถือ
  • ขัน
    น. ศัสตราวุธชนิดหนึ่ง มีคม ๒ ข้าง ที่กลางใบมีดทั้งหน้าและหลังเป็นสันเล็กคล้ายคมรูปหอก ด้ามสั้น. (ป. ขคฺค; ส. ขฑฺค).
  • ขรรคะ    ขักคะ, ขันคา (แบบ) น. แรด เช่น หนึ่งนบสิขานนนารถ เถลิงขรรคาอาศน์ แลยาตรอัมพรแผ่นพาย. (ดุษฎีสังเวย). (ป. ขคฺค; ส. ขฑฺค).
  • ขรรคา    ขักคะ, ขันคา (แบบ) น. แรด เช่น หนึ่งนบสิขานนนารถ เถลิงขรรคาอาศน์ แลยาตรอัมพรแผ่นพาย. (ดุษฎีสังเวย). (ป. ขคฺค; ส. ขฑฺค).
  • พระขรรค์    ดาบ กระบี่
  • ขรี    ขฺรี ดู สักขี ๒.
  • บรรพตศิขร    (แบบ) น. ยอดเขา. (ส. ปรฺวต + ศิขร).
  • โบกขรพรรษ    -พัด น. ฝนดุจน้ำตกลงในใบบัว, ฝนชนิดนี้ กล่าวไว้ว่า ใครอยากจะให้เปียก ก็เปียก ถ้าไม่อยากให้เปียก ก็ไม่เปียก เหมือนน้ำตกลงบนใบบัว. (ป. โปกฺขร ว่า ใบบัว + ส. วรฺษ ว่า ฝน).
  • โปกขรพรรษ    โปกขะระพัด น. โบกขรพรรษ. (ป. โปกฺขรวสฺส).
  • ผู้สรรค์    ธาดา ผู้รังสฤษฎ์ ผู้สร้าง
  • พรรค    พัก, พักคะ-, พัน น. หมู่คนที่เข้ารวมกันเป็นพวกเป็นฝ่าย เช่น พรรคการเมือง, พวก เช่น คนพรรค์นั้น. (ส. วรฺค; ป. วคฺค).
  • พรรค-    พัก, พักคะ-, พัน น. หมู่คนที่เข้ารวมกันเป็นพวกเป็นฝ่าย เช่น พรรคการเมือง, พวก เช่น คนพรรค์นั้น. (ส. วรฺค; ป. วคฺค).
  • พรรค์    พัก, พักคะ-, พัน น. หมู่คนที่เข้ารวมกันเป็นพวกเป็นฝ่าย เช่น พรรคการเมือง, พวก เช่น คนพรรค์นั้น. (ส. วรฺค; ป. วคฺค).
  • มรรค    มัก, มักคะ-, มันคา น. ทาง; เหตุ, ใช้คู่กับ ผล ว่า เป็นมรรคเป็นผล; ในพระพุทธศาสนา เป็นชื่อแห่งโลกุตรธรรม คู่กับ ผล มี ๔ ชั้น คือ โสดาปัตติมรรค สกทาคามิมรรค อนาคามิมรรค อรหัตมรรค, ทางที่จะนำไปสู่ความพ
  • มรรค-    มัก, มักคะ-, มันคา น. ทาง; เหตุ, ใช้คู่กับ ผล ว่า เป็นมรรคเป็นผล; ในพระพุทธศาสนา เป็นชื่อแห่งโลกุตรธรรม คู่กับ ผล มี ๔ ชั้น คือ โสดาปัตติมรรค สกทาคามิมรรค อนาคามิมรรค อรหัตมรรค, ทางที่จะนำไปสู่ความพ
  • มรรคา    มัก, มักคะ-, มันคา น. ทาง; เหตุ, ใช้คู่กับ ผล ว่า เป็นมรรคเป็นผล; ในพระพุทธศาสนา เป็นชื่อแห่งโลกุตรธรรม คู่กับ ผล มี ๔ ชั้น คือ โสดาปัตติมรรค สกทาคามิมรรค อนาคามิมรรค อรหัตมรรค, ทางที่จะนำไปสู่ความพ
  • วรรค    วัก น. ตอน, บางทีก็ใช้เข้าคู่กันเป็น วรรคตอน เช่น เครื่องหมายวรรคตอน เขียนหนังสือควรให้มีวรรคตอน, หมวด เช่น วรรค ก; ช่วงหนึ่งของคำหรือข้อความที่สุดลงแล้วเว้นเป็นช่องว่างไว้ระยะหนึ่ง เรียกว่า เว้นวรร
ประโยค
  • ผิวกายเป็นสีนวลเรื่อเรือง เรือนโฉมงดงาม ทรงม้าเป็นพาหนะ เทพจันทรา มีพระวรกายขาวเป็นยองใย ทรงอาภรณ์ด้วยแก้วพระกาฬสวยงาม อาวุธประจำกายคือพระขรรค์