ของสัพเพเหระ คือ

• การค้า vt.
  รถกุดัง
  รถบรรทุก
  รถไถ
  เศษของที่ไม่มีประโยชน์

• ขอ     ๑ น. ไม้หรือเหล็กที่งอ ๆ สำหรับชัก เกี่ยว แขวน หรือสับ, ตะขอ หรือ ตาขอ ก็เรียก. ๒ ก. พูดให้เขาให้สิ่งที่ต้องการ, วิงวอน. ๓ น.
• ของ     น. สิ่งต่าง ๆ. บ. แห่ง (ใช้สำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ครอบครอง).
• อง     น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
• สัพ     ว. สรรพ, ทุกสิ่ง, ทั้งปวง, ทั้งหมด. ( ป. สพฺพ; ส. สรฺว).
• สัพเพเหระ     ( ปาก ) ว. ไม่เป็นชิ้นเป็นอัน, ไม่ใช่สิ่งสำคัญ, เช่น ของสัพเพเหระ เรื่องสัพเพเหระไม่มีประโยชน์.
• เพ     ก. พังทลาย.
• เห     ก. เบนไป เช่น เหหัวเรือ, เขว เช่น เขาเหไปเข้าข้างศัตรู, เฉ เช่น รถยนต์เหออกนอกทาง.
• หระ     หะระ น. ชื่อพระอิศวร. ( ป. , ส. หร ว่า นำไป).
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• สิ่งของสัพเพเหระ    ค้นกระจุย ค้นทั่ว ค้นทุกซอกทุกมุม ค้นหา
• ภาพเอกซเรย์ของสมอง    ภาพกระแสไฟฟ้า
• ของเหลวที่มีสภาพเป็นกรด    กรด ของเหลวที่มีฤทธิ์เป็นกรด
• ไพเพิด    ก. ตะเพิด, ทำเสียงขับไล่.
• การกระทำของเทพเจ้า    สิ่งที่เหนือธรรมชาติ
• ประมุขของเทพเจ้าโรมัน    จูปิเตอร์