ขับไล่ไปจาก คือ

• เนรเทศ

• ขับ     ๑ ก. ต้อนให้ไป, บังคับให้ไป, ไล่; ไล่ตาม; บังคับให้เคลื่อนไปได้ เช่น ขับเกวียน ขับรถม้า, สามารถบังคับเครื่องยนต์ให้ยานพาหนะเคลื่อนที่ไปได้ เช่น
• ขับไล่     v. ต้อนให้ไป, บังคับให้ออกไป ชื่อพ้อง: ไล่, เสือกไส, ขับไส, ผลักไส, ไล่ส่ง คำตรงข้าม: เชื้อเชิญ, ต้อนรับ ตัวอย่างการใช้:
• ขับไล่ไป     เนรเทศไปยัง
• ไล่     ๑ ก. ตามไปติด ๆ เพื่อให้ทันหรือเพื่อกระทำอย่างใดอย่างหนึ่ง เช่น ไล่ยิง ไล่กัด ไล่ขวิด ไล่จิก; ขับ, มักใช้เข้าคู่กันเป็น ไล่ขับ หมายความว่า
• ไล่ไป     เนรเทศ เอาออกไปจากสังคม
• ไป     ก. เคลื่อนออกจากที่, ใช้ตรงกันข้ามกับ มา, เป็นคำประกอบท้ายกริยาหมายความว่า เรื่อยไป, ไม่หยุด, เช่น ทำไป กินไป,
• ไปจาก     ไปทางอื่น ไปทิศอื่น ไปที่อื่น จาก จากไป
• จา     ( ถิ่น-พายัพ, อีสาน ) ก. พูด, กล่าว.
• จาก     ๑ น. ชื่อปาล์มชนิด Nypa fruticans Wurmb ในวงศ์ Palmae ขึ้นเป็นกออยู่ตามป่าเลนหรือริมฝั่งน้ำกร่อยตื้น ๆ ใบใช้มุงหลังคาและกรุฝา ออกดอกเป็นช่อยาว
• ขับไล่ให้กลับไป    ไล่ออกไป
• กําจัดไปจาก    ขจัดไปจาก
• ขจัดไปจาก    กําจัดไปจาก
• ฉวยไปจาก    คว้าจาก
• นําไปจาก    พาไปจาก พาไปพ้น
• ผละไปจาก    ละทิ้ง ออกไป