ขากระดิ่ง คือ

• ขาบาน
  กางเกงขาบาน
  กางเกงขากระดิ่ง

• ขา     ๑ น. อวัยวะตั้งแต่ตะโพกถึงข้อเท้า สำหรับยันกายและเดินเป็นต้น (ไทยถิ่นอื่น ขา หมายความตั้งแต่ตะโพกถึงเข่า);
• ขาก     ๑ ก. อาการที่ทำให้เสมหะเป็นต้นในลำคอหลุดออก มักมีเสียงดังเช่นนั้น. ๒ ( โบ ) ก. ภูมิใจ เช่น ความยินลากขากดีจะมีไหน. ( อภัย ). (ไทยใหญ่).
• กร     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
• กระ     ๑ น. ชื่อเต่าทะเลชนิด Eretmochelys imbricata ในวงศ์ Cheloniidae หลังเป็นเกล็ดแผ่นโต ๆ
• กระดิ่ง     น. เครื่องทำเสียงสัญญาณทำด้วยโลหะ มีรูปคล้ายระฆัง แต่ขนาดเล็กกว่า มีตุ้มเล็ก ๆ อยู่ข้างใน สำหรับทำให้เกิดเสียง,
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• ดิ่ง     ว. แน่ว เช่น เสาต้นนี้ตั้งตรงดิ่ง ทางตรงดิ่ง จมดิ่ง; เรียกโลหะรูปทรงกรวยติดที่ปลายสายเชือกใช้วัดความลึกของน้ำ
• กางเกงขากระดิ่ง    ขาบาน ขากระดิ่ง กางเกงขาบาน
• -กระดิ้ง    ใช้เข้าคู่กับคำ กระดุ้ง เป็น กระดุ้งกระดิ้ง.
• กระดิ้ง    ใช้เข้าคู่กับคำ กระดุ้ง เป็น กระดุ้งกระดิ้ง.
• กระดึง    น. เครื่องโลหะหรือเครื่องไม้มักมีรูปคล้ายกระดิ่ง มีลูกกระทบแขวนอยู่ภายในหรือห้อยกระหนาบอยู่ภายนอก มักใช้แขวนคอสัตว์เช่นวัวควาย เพื่อให้เกิดเสียงดัง, โปง ก็ว่า.
• กระด้ง    น. ภาชนะรูปแบน ขอบกลม สำหรับฝัดข้าวเป็นต้น, ถ้าขนาดใหญ่ เรียกว่า กระด้งมอญ, ถ้ามีตาห่าง เรียกว่า ตะแกรง.
• กระดูกขากรรไกรล่าง    ขากรรไกรล่าง ขากรรไกร กรามล่าง
• ปลากระดูกแข็ง    ชั้นออสเตชไทเอส
• กระดูกต้นขา    พระอูรุ กระดูกโคนขา