ขายหอย คือ

• ขายตัว
  ขายน้ำ
  ขายบริการ
  ขายบริการทางเพศ

• ขา     ๑ น. อวัยวะตั้งแต่ตะโพกถึงข้อเท้า สำหรับยันกายและเดินเป็นต้น (ไทยถิ่นอื่น ขา หมายความตั้งแต่ตะโพกถึงเข่า);
• ขาย     ก. เอาของแลกเงินตรา, โอนกรรมสิทธิ์แห่งทรัพย์สินให้แก่กันโดยตกลงกันว่าผู้รับโอนจะใช้ราคาแห่งทรัพย์สินนั้น มีหลายลักษณะ คือ
• หอ     น. เรือนหรืออาคารซึ่งใช้เฉพาะกิจการอย่างใดอย่างหนึ่ง เช่น หอพระ หอนั่ง หอสมุด; เรือนซึ่งปลูกสำหรับให้คู่บ่าวสาวที่แต่งงานกันแล้วอยู่ เรียกว่า
• หอย     น. ชื่อสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังในไฟลัม Mollusca มีเปลือกหุ้มตัว แบ่งออกได้เป็น ๒ จำพวกตามลักษณะของเปลือก คือ จำพวกกาบเดี่ยว เช่น หอยขม (
• อย     อะยะ-, อะยัด น. เหล็ก. ( ป. อย; ส. อยสฺ).
• ต่อยหอย    ว. ฉอด ๆ, ไม่รู้จักหยุด, (ใช้แก่กริยาพูด) เช่น พูดเป็นต่อยหอย.
• ผ้าห้อยหอ    (โบ) น. ผ้าซึ่งเจ้าบ่าวนุ่งในพิธีซัดน้ำแต่งงานแล้วผลัดพาดไว้ที่เรือนหอ มีของมีค่าอยู่ในนั้นเพื่อเป็นรางวัลผู้เอาไปซัก.
• เพลี้ยหอย    coccoidea เพลี้ยหอยสีน้ําตาล
• ลายลูกไม้คล้ายหอยพัด    ขอบผ้าที่เป็นลอน
• ขายหู    ก. ฟังแล้วละอาย ไม่อยากฟัง.
• อย่างน่าขายหน้า    อย่างน่าอับอาย
• ขนมปังยัดไส้รูปคล้ายหอยโข่ง    คนที่กระทำอะไรช้า ๆ สัตว์ที่เคลื่อนตัวได้ช้า หอยทาก หอยทากหรือหอยโข่ง
• เหนื่อยหอบ    v. เหนื่อยจนลิ้นห้อย ชื่อพ้อง: หอบ, เหนื่อย ตัวอย่างการใช้: เขาเหนื่อยหอบจนแทบขาดใจเมื่อวิ่งมาถึงประตูหน้าบ้าน
• ทนายหน้าหอ    (ปาก) น. หัวหน้าคนรับใช้ที่ใช้ออกหน้าออกตา, ผู้รับหน้าแทนนาย.
• ปลายหอก    หัวหอก

• " เธอขายหอยทะเล ริมชายทะเล "
• ของขึ้นชื่อของตำบลทาระคือปูทาเคซากิและหอยนางรม ฤดูหนาวเป็นช่วงเวลาแห่งการกินอาหารทะเลสดๆ จากท้องทะเล ตามร้านขายหอยนางรมย่างเลียบทางหลวงแผ่นดิน