ผ้าห้อยหอ คือ

• (โบ) น. ผ้าซึ่งเจ้าบ่าวนุ่งในพิธีซัดน้ำแต่งงานแล้วผลัดพาดไว้ที่เรือนหอ มีของมีค่าอยู่ในนั้นเพื่อเป็นรางวัลผู้เอาไปซัก.

• ผ้า     น. สิ่งที่ทำด้วยเยื่อใยเช่น ฝ้าย ไหม ขนสัตว์ โดยวิธีทอหรืออัดให้เป็นผืน, มักเรียกตามลักษณะของสิ่งที่ทำ เช่น ผ้าไหม ผ้าฝ้าย ผ้าขนสัตว์
• ห้อ     ก. วิ่งเต็มเหยียด, วิ่งเต็มที่.
• ห้อย     ก. แขวนติดอยู่ เช่น ห้อยอุบะ, ปล่อยหรือหย่อนให้แขวนติดอยู่ เช่น นั่งห้อยเท้า.
• อย     อะยะ-, อะยัด น. เหล็ก. ( ป. อย; ส. อยสฺ).
• หอ     น. เรือนหรืออาคารซึ่งใช้เฉพาะกิจการอย่างใดอย่างหนึ่ง เช่น หอพระ หอนั่ง หอสมุด; เรือนซึ่งปลูกสำหรับให้คู่บ่าวสาวที่แต่งงานกันแล้วอยู่ เรียกว่า
• ต่อยหอย    ว. ฉอด ๆ, ไม่รู้จักหยุด, (ใช้แก่กริยาพูด) เช่น พูดเป็นต่อยหอย.
• ขายหอย    ขายตัว ขายน้ำ ขายบริการ ขายบริการทางเพศ
• เพลี้ยหอย    coccoidea เพลี้ยหอยสีน้ําตาล
• ฝาหอย    กาบ กาบหอย เปลือกหอย
• ทนายหน้าหอ    (ปาก) น. หัวหน้าคนรับใช้ที่ใช้ออกหน้าออกตา, ผู้รับหน้าแทนนาย.
• กะซ้าหอย    ดู กะส้าหอย.
• กะส้าหอย    น. เปลือกซากหอยต่าง ๆ ที่ทับถมกันอยู่ ใช้ทำปูนขาวที่เรียกว่า ปูนหอย. (ไกลบ้าน), กะซ้าหอย ก็ว่า.
• เหนื่อยหอบ    v. เหนื่อยจนลิ้นห้อย ชื่อพ้อง: หอบ, เหนื่อย ตัวอย่างการใช้: เขาเหนื่อยหอบจนแทบขาดใจเมื่อวิ่งมาถึงประตูหน้าบ้าน
• เบี้ยน้อยหอยน้อย    (สำ) ว. มีเงินน้อย, มีไม่มาก.
• กบเต้นต่อยหอย    น. ชื่อกลบทชนิดหนึ่ง ตัวอย่างว่า คิดยิ่งแสนแค้นยิ่งศรเสียบทรวงหมอง.