ขี้ตีน คือ

• n.
  ฝุ่นหรือสิ่งสกปรกที่ติดอยู่ที่ฝ่าเท้า คำตรงข้าม: ขี้มือ
  ตัวอย่างการใช้: ก่อนขึ้นเรือนเอ็งต้องล้างตีนก่อนนะ เดี๋ยวขี้ตีนติดเต็มพื้น

• ขี้     ก. กิริยาที่ถ่ายกากอาหารออกทางทวารหนัก, ถ่ายอุจจาระ, ราชาศัพท์ว่า ลงพระบังคนหนัก. น. กากอาหารที่ร่างกายไม่ต้องการแล้วขับถ่ายออกทางทวารหนัก,
• ตี     ก. เอามือหรือไม้เป็นต้นฟาดหรือเข่นลงไป เช่น ตีเด็ก ตีดาบ, ตบเบา ๆ เช่น นอนตีพุง; บุให้เข้ารูป เช่น ตีขัน ตีบาตร; แผ่ให้แบน เช่น ตีทอง;
• ตีน     ๑ น. อวัยวะส่วนล่างสุดของคนหรือสัตว์ นับตั้งแต่ใต้ข้อเท้าลงไป สำหรับยืนหรือเดินเป็นต้น,
• ขี้ตื่น    v. ตกใจโวยวายเกินกว่าเหตุ ชื่อพ้อง: ขี้กลัว, ขี้โวยวาย ตัวอย่างการใช้: คนไทยไม่น้อยขี้ตื่นต่อข่าวลือและมักจะเชื่อด้วย
• ขึ้ตื่น    ขี้ประหม่า ไม่เต็มจำนวน -v.
• ตีขึ้น    เคาะขึ้น เดาะขึ้นไป
• ขี้ตื่นเต้น    ขี้กลัว ขี้อาย เงียบๆ
• สมมุติขึ้น    ตั้งขึ้นเอง เกี่ยวกับปริกัลบมาลา
• อุบัติขึ้น    บังเกิด อุบัติ เกิดขึ้น ปรากฏ บังเกิดขึ้น
• ซึ่งสมมุติขึ้น    ซึ่งไม่มีอยู่จริง
• ที่ตัวเท่าสุนัข    ที่ขนาดเท่าสุนัข ที่มีขนาดเท่าสุนัข
• ขี้ตู่    v. ชอบทึกทักเอาเป็นของตัว ชื่อพ้อง: ขี้ตู่กลางนา ตัวอย่างการใช้: ท่านคงไปฟังมาจากใครหรืออ่านของใคร แล้วมาขี้ตู่เอาว่าเป็นของผม
• ข้อมูลอุตุนิยมวิทยา    ข้อมูลสภาพอากาศ
• ประพฤติตัวดีขึ้น    ทําตัวเหมาะสม
• พื้นที่ที่ไม่มีต้นไม้ขึ้น    ที่โล่ง

• ไอ้กองทัพเรือบินขี้ตีนเอ๊ยยย