ขี้ตื่นเต้น คือ

• ขี้กลัว
  ขี้อาย
  เงียบๆ

• ขี้     ก. กิริยาที่ถ่ายกากอาหารออกทางทวารหนัก, ถ่ายอุจจาระ, ราชาศัพท์ว่า ลงพระบังคนหนัก. น. กากอาหารที่ร่างกายไม่ต้องการแล้วขับถ่ายออกทางทวารหนัก,
• ขี้ตื่น     v. ตกใจโวยวายเกินกว่าเหตุ ชื่อพ้อง: ขี้กลัว, ขี้โวยวาย ตัวอย่างการใช้: คนไทยไม่น้อยขี้ตื่นต่อข่าวลือและมักจะเชื่อด้วย
• ตื่น     ก. ฟื้นจากหลับ เช่น ตื่นนอน, ไม่หลับ เช่น ตื่นอยู่; แสดงอาการผิดปรกติเพราะตกใจ ดีใจ หรือแปลกใจ เป็นต้น เช่น วัวตื่น ควายตื่น ตื่นเวที ตื่นยศ
• ตื่นเต้น     ก. แสดงอาการลิงโลดด้วยดีใจหรือแปลกใจ, มีความประหม่าเพราะไม่คุ้นเคย.
• เต     ( แบบ ) ว. สาม, ใช้เติมหน้าศัพท์สังขยาเป็นเศษจำนวนเต็ม เช่น เตรสมสุรทิน = วันที่ ๑๓, เตรสีดิถี = วัน ๑๓ ค่ำ, เตวีสติมสุรทิน = วันที่ ๒๓,
• เต้น     ก. กิริยาที่ยืนอยู่แล้วยกเท้าขึ้น ๆ ลง ๆ ถี่ ๆ, เคลื่อนไหวขึ้น ๆ ลง ๆ หรือไป ๆ มา ๆ เช่น เนื้อเต้น อกเต้น, ยกขาขึ้นลงให้เข้าจังหวะกับดนตรี เช่น
• ต้น     น. ลำของต้นไม้, เป็นชื่อรวมทั่วไปของต้นไม้และพืชผักต่าง ๆ เช่น ต้นมะขาม ต้นสัก ต้นหญ้า ต้นผักชี ต้นข้าว, ลักษณนามว่า ต้น เช่น มะม่วงต้นหนึ่ง ผักชี
• ไม่ตื่นเต้น    ใจเย็นๆ จืดชืด น่าเบื่อ ไม่สนุก ระงับสติ สงบใจไว้ สงบ เงียบ ใจเย็น สงบเงียบ ไม่ตื่นกลัว
• ทําให้ตื่นเต้น    ทําลายความสงบของ ทําให้ตื่นตาตื่นใจ ทําให้ตกใจ ทําให้น่าสนใจ ทําให้ปิติยินดี กระตุ้น ปลุกเร้า ทําให้กระวนกระวาย ทําให้ปั่นป่วน ทําให้สับสน ทําให้ชื่นชอบ ทําให้อยากรู้ ทําให้หวาดเสียว
• มีท่าทีตื่นเต้น    กังวล วิตก
• ตีนเต่า    น. เรียกกล้วยลูกเล็ก ๆ ที่อยู่ปลายเครือว่า กล้วยตีนเต่า.
• ต้นเตย    เตย
• วันเต๊ต    เต๊ต
• การทำให้ตื่นเต้น    ความอร่อย ความเจริญอาหาร รส ลักษณะเฉพาะของบางอย่าง สารที่ให้กลิ่นหรือรสดังกล่าว อำนาจกระตุ้นใจ
• ที่ทําให้ตื่นเต้น    ที่น่าตื่นเต้น ที่เป็นสาเหตุให้ตื่นเต้น

• ขี้ตื่นเต้นตกใจ สงสัยซูเฟล่