ขี้ทา คือ
"ขี้ทา" การใช้
- น. ขี้เกลืออันตกกระฉาบทาไปตามพื้นดิน หรือพื้นที่มีเกลือแห้งเกรอะอยู่เป็นกระ.
- ขี้ ก. กิริยาที่ถ่ายกากอาหารออกทางทวารหนัก, ถ่ายอุจจาระ, ราชาศัพท์ว่า ลงพระบังคนหนัก. น. กากอาหารที่ร่างกายไม่ต้องการแล้วขับถ่ายออกทางทวารหนัก,
- ทา ก. คำรวมหมายถึงกิริยาอาการที่เอาของเปียกหรือของเหลวเป็นต้น ฉาบ ลูบ ไล้ ป้าย หรือบ้าย เช่น ทาสี ทาแป้ง ทาปาก ทายา, ถ้าทาเกลือกหรือเคลือบแต่ผิว ๆ
- ขี้เทา น. ขี้ที่ค้างอยู่ในลำไส้เด็กที่คลอดใหม่.
- ขุดทาง ขุดทางน้ำ บุกเบิกทาง
- ข้าทาส n. ผู้ที่ทำหน้าที่รับใช้การงานต่างๆ ที่เจ้านายสั่ง , ชื่อพ้อง: ทาส, ข้ารับใช้, บ่าว, บริวาร, ขี้ข้า, คนรับใช้ คำตรงข้าม: เจ้านาย, นาย ตัวอย่างการใช้: เจ้านายสมัยก่อนมีข้าทาสคอยรับใช้เป็
- ขี้ผึ้งที่ใช้ทา ยาที่ใช้ทา
- ข้างทาง n. บริเวณที่อยู่ริมๆ ทางเดิน ตัวอย่างการใช้: ฉันชอบมองของที่ขายอยู่ตามข้างทาง มันเพลินดี
- ขับทางไกล ขับไปเป็นระยะทางไกล
- ขี้ผึ้งทาแผล การทำให้ผ่อนคลาย การประจบสอพลอ น้ำมันขี้ผึ้ง ยาบรรเทา สิ่งบรรเทา
- ขุดทางน้ำ ขุดทาง บุกเบิกทาง
- ข้อมูลทางบัญชี ข้อมูลทางการบัญชี
- ขับเข้าข้างทาง เข้าข้างทาง
- ขี้กระทาเกลือ น. ขี้เกลืออันตกกระฉาบทาไปตามพื้นดิน หรือพื้นที่มีเกลือแห้งเกรอะอยู่เป็นกระ.
- ขี้ผึ้งทารักษาแผล บาล์ม ยาหม่อง ยาขี้ผึ้ง
- ขึ้นไปทางเหนือ ทางเหนือขึ้นไป
ประโยค
- แต่แกมันเป็นขี้ทาสนี่หว่า