ขี้เดือด คือ
- น. ขี้เมฆตามริมขอบฟ้าวิ่งเดือดพลุ่งขึ้นข้างบนซึ่งนัยว่าจะเกิดพายุ.
- ขี้ ก. กิริยาที่ถ่ายกากอาหารออกทางทวารหนัก, ถ่ายอุจจาระ, ราชาศัพท์ว่า ลงพระบังคนหนัก. น. กากอาหารที่ร่างกายไม่ต้องการแล้วขับถ่ายออกทางทวารหนัก,
- เด ว. มาก ๆ, มักใช้ประกอบกับคำ เหลือ ว่า เหลือเด คือ เหลือมาก ๆ.
- เดือด ก. อาการที่ของเหลวพลุ่งขึ้นเพราะความร้อนจัด เช่น น้ำเดือด, โดยปริยายหมายความว่า บันดาลโทสะ.
- ดือ ( กลอน ) น. สะดือ เช่น ขุนช้างฉุดผ้าคว้าจิ้มดือ. ( ขุนช้างขุนแผน ).
- อด ก. กลั้น เช่น เหลืออด, งดเว้น เช่น อดฝิ่น อดอาหาร; ไม่ได้, ไม่สมหวัง, เช่น อดรับรางวัล อดดู; ไม่มีอะไรกิน เช่น อดอยู่ทั้งวัน. ว. ทน เช่น
- ข้อดี จุดดี จุดเด่น จุดแข็ง คุณสมบัติที่น่ายกย่อง ข้อได้เปรียบ ความได้เปรียบ คุณ ความดี ประโยชน์ บุญกุศล
- เลือดเดือด ว. โมโหฉุนเฉียวขึ้นมาทันทีทันใด.
- ขี้มอด น. ชื่อไม้ต้นขนาดเล็ก ๒ ชนิด ในวงศ์ Leguminosae คือ ชนิด Dalbergia lanceolaria L.f. var. lakhonensis (Gagnep.) Niyomdham ดอกสีขาวหรือขาวแกมม่วงน้ำเงิน และชนิด Derris robusta Benth. ดอกสีชมพูถึงม่วงอ
- ขูดเลือด ก. เรียกเอาราคาหรือดอกเบี้ยเกินสมควร.
- ข้อด้อย ข้อบกพร่อง ข้อเสีย จุดอ่อน จุดบกพร่อง จุดด้อย สิ่งบกพร่อง ข้อผิดพลาด ข้อตําหนิ ข้อเสียเปรียบ อุปสรรค
- มีข้อดี ควรได้รับการยกย่อง น่าสรรเสริญ มีความดีความชอบ มีคุณความดี
- จุดเดือด น. อุณหภูมิขณะที่ความดันสูงสุดของไอของของเหลวเท่ากับความกดของบรรยากาศ ณ อุณหภูมินี้ ของเหลวจะเปลี่ยนสถานะกลายเป็นไอได้ทั่วทั้งหมด. (อ. boiling point).
- ดีเดือด ว. มีอาการคลุ้มคลั่งมุทะลุดุดันเป็นคราว ๆ ในคำว่า บ้าดีเดือด.
- ดุเดือด ว. ร้ายแรง, รุนแรง.
- บ้าดีเดือด ว. มีอาการคลุ้มคลั่งมุทะลุดุดันเป็นคราว ๆ, โดยปริยายหมายความว่า มีอารมณ์หุนหันพลันแล่นชอบทำอะไรรุนแรง.
มือถือ