ขี้เซา คือ

• ว. นอนปลุกให้ตื่นยาก.

• ขี้     ก. กิริยาที่ถ่ายกากอาหารออกทางทวารหนัก, ถ่ายอุจจาระ, ราชาศัพท์ว่า ลงพระบังคนหนัก. น. กากอาหารที่ร่างกายไม่ต้องการแล้วขับถ่ายออกทางทวารหนัก,
• เซ     ว. อาการที่ขาดความทรงตัวจนโอนเอนไปข้างใดข้างหนึ่ง เช่น เดินเซ, ลักษณะที่โย้ไปข้างใดข้างหนึ่ง เช่น เรือนเซ.
• เซา     ก. หยุดชะงัก, หย่อนลงกว่าเดิม, เพลาลง. ว. ง่วงงุน, เหงาหงอย.
• ซา     ๑ น. ชื่อเรือโบราณชนิดหนึ่ง. ๒ ก. ลดน้อยถอยลงกว่าที่เป็นอยู่, บรรเทาเบาลงกว่าที่เป็นอยู่, เช่น ฝนซา ไฟซา.
• ซบเซา    ว. หงอยก๋อย, เงียบเหงา, ไม่เบิกบาน; ไม่คึกคักเช่นเดิม เช่น ตลาดการค้าเดี๋ยวนี้ซบเซาไป.
• ซึมเซา    ว. มีลักษณะเหงาหงอยง่วงซึมไม่กระปรี้กระเปร่า เช่น วันนี้รู้สึกซึมเซาไม่อยากทำงานเลย.
• เซซาน    ปอล เซซาน
• เซาะ    ก. ทำให้กร่อนหรือร่อยหรอเข้าไปทีละน้อย เช่น น้ำเซาะตลิ่ง เซาะรูให้กว้าง. น. ซอกเขาเล็ก ๆ ที่น้ำเซาะให้เป็นทางลงมา.
• กรุงบิสเซา    เมืองหลวงประเทศกินี-บิสเซา
• กัดเซาะ    กัดกร่อน กร่อน เซาะ
• คูราเซา    เหล้าคูราเซา
• ซะเซาะ    (กลอน) ก. เซาะ, ทำให้แหว่งเข้าไป, ทำให้พังเข้าไป.
• ทัสเซาด์    มาเรีย ทัสเซาด์ มาเรีย โกรชอลซ์ มาดามทัสเซาด์
• ออเซาะ    ก. ฉอเลาะ, ประจบประแจง.
• เวร์ซาเซ    จิอานนิ เวร์ซาเซ

• เด็กขี้เซา ลุกเร็ว ก่อนแม่จะเล่นงานเราทั้งคู่นะ
• พวกเรากำลัง จะถึงบ้านพ่อแม่ฉั้นแล้วนะ ไอ้ขี้เซา
• ตามใจ เชิญหลับต่อไปเถอะยัยหมูกระต่ายขี้เซา
• ฉันหวังว่าฉันจะไม่ขี้เซา ยังไงก็ลั่นไกซะนะ
• มันไม่ง่ายเลยนะ เจ้าหนุ่มนั่น นอนขี้เซามาก
• เวลาสอบทีไรชั้นยังไม่เคยเห็นเยริมเค้านอนขี้เซาแบบแกเลย
• เจ้าเหมียวแสนสุข เจ้าเหมียวขี้เซา เช้ารุ่งขึ้น พอเขาตื่นนอน
• คนนี้้แหละ ตื่นได้แล้วแม่คนขี้เซา เธอเข้ามาทำอะไรน่ะ ออกไปนะ
• และนี่คือขี้เซา เขาไม่ได้พูดคุย ไม่มี
• พี่น่ะนอนเก่งมาก แถมยังขี้เซาอีกด้วย