ขี้เหล็ก คือ

• น. ชื่อไม้ต้นขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ชนิด Cassia siamea Lam. ในวงศ์ Leguminosae มักขึ้นตามริมน้ำหรือป่าชื้น ดอกเหลืองดกเป็นช่อใหญ่ เนื้อไม้สีน้ำตาลแก่หรือบางทีเกือบดำ มีลายเป็นเส้นสีแก่หรือสีอ่อนกว่าพื้น แข็ง เหนียว และหนักมาก ใช้ทำเครื่องเรือนและเครื่องใช้ต่าง ๆ ใบอ่อนและดอกกินได้.

• ขี้     ก. กิริยาที่ถ่ายกากอาหารออกทางทวารหนัก, ถ่ายอุจจาระ, ราชาศัพท์ว่า ลงพระบังคนหนัก. น. กากอาหารที่ร่างกายไม่ต้องการแล้วขับถ่ายออกทางทวารหนัก,
• เห     ก. เบนไป เช่น เหหัวเรือ, เขว เช่น เขาเหไปเข้าข้างศัตรู, เฉ เช่น รถยนต์เหออกนอกทาง.
• เหล็ก     น. ธาตุลำดับที่ ๒๖ สัญลักษณ์ Fe เป็นโลหะลักษณะเป็นของแข็งสีขาวเป็นเงาคล้ายเงิน หลอมละลายที่ ๑๕๓๖ °ซ. ใช้ประโยชน์ได้มากมาย เช่น ทำเหล็กหล่อ
• ขั้วแม่เหล็ก    น. บริเวณที่ตัวแท่งแม่เหล็กซึ่งมีแรงแม่เหล็กมากที่สุด โดยปรกติบริเวณดังกล่าวจะอยู่ใกล้ปลายทั้ง ๒ ของแท่งแม่เหล็ก, ถ้าชี้ไปทางทิศเหนือ เรียกว่า ขั้วเหนือ ถ้าชี้ไปทางทิศใต้ เรียกว่า ขั้วใต้.
• ขี้ตะไบเหล็ก    ผงตะไบ
• ขี้เหล้า    ขี้เมา ขี้เหล้าเมายา คนขี้เมา คนขี้เหล้า ผู้ติดสุราเรื้อรัง ผู้ป่วยสุราเรื้อรัง เมาเหล้า
• (แม่เหล็ก)    เป็นคำที่ใช้ในวิชาแม่เหล็กไฟฟ้า
• เหล็ก 2    เหล็กสอง
• เหล็ก 5    เหล็กห้า
• เหล็ก 7    เหล็กเจ็ด
• เหล็ก 9    เหล็กเก้า
• แม่เหล็ก    น. แร่หรือโลหะที่มีสมบัติดูดเหล็กได้.
• ขี้กาเหลี่ยม    ดู กระดอม.
• กินเหลือ    เหลือ
• กินเหล้า    กิน ดื่ม ดื่มเหล้า ก๊ง ซด ซัดเหล้า ดวด ดวดเหล้า เสพสุรา ดื่มสุรา

• วุฒิสมาชิกและขี้เหล็กไม่เคยพบในกรุงโรม
• ปริ๊นเซขี้เหล็กคุณไม่ได้เจ็บหรือเปล่า ?
• มันไม่ใช่ความผิดของคุณขี้เหล็ก
• พระราชอำนาจของเธอขี้เหล็ก
• คุณจะต้องบันทึกขี้เหล็ก
• ขี้เหล็กผมแนะนำให้คุณ ..