ขึ้นหิ้ง คือ

• (ปาก) ก. เก็บไว้โดยไม่ได้ใช้ประโยชน์; ขึ้นคาน.

• ขึ้น     ๑ ก. ไปสู่เบื้องบน เบื้องสูง หรือ เบื้องหน้า, ไปสู่เบื้องที่ถือว่าตรงข้ามกับลง; เพิ่มหรือทำให้เพิ่ม เช่น ขึ้นราคา ขึ้นภาษี ราคาขึ้น ภาษีขึ้น;
• หิ้ง     น. ที่วางของซึ่งแขวนหรือติดไว้ข้างฝา เช่น หิ้งพระหิ้งหนังสือ.
• ิ้     พลิ้ว
• ขึ้นหลัง    ขี่คอ ขึ้นบ่า
• ข้อกระดูกสันหลัง    กระดูกสันหลัง
• ขึ้นหน้า    นํา นําหน้า อยู่หน้า
• ขึ้นหม้อ    น. เรียกข้าวที่หุงแล้วพองตัวมากกว่าข้าวธรรมดาว่า ข้าวขึ้นหม้อ. ว. โดยปริยายหมายความว่า มีผลประโยชน์รวดเร็วมากผิดปรกติ, โดดเด่น, เป็นที่โปรดปราน, โชคดี.
• ขึ้นหา    ก. ลอบขึ้นห้องหญิงเพื่อการชู้สาว.
• ขุนหมื่น    (โบ) น. ข้าราชการชั้นต่ำพวกหนึ่งที่เจ้าสังกัดเอาประทวนตั้งเป็นขุนบ้างเป็นหมื่นบ้าง.
• ขัง    ก. ให้อยู่ในที่ล้อมเช่นกรง คอก หรือเล้า เป็นต้น, ให้อยู่ในที่ซึ่งกันไว้ เช่น ขังน้ำ; (กฎ) กักขังจำเลยหรือผู้ต้องหาโดยศาล.
• ขิง    น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Zingiber officinale Roscoe ในวงศ์ Zingiberaceae เหง้ามีกลิ่น รสเผ็ด ใช้ประกอบอาหารและทำยาได้, ขิงแกลง หรือ ขิงแครง ก็เรียก.
• ขิ่ง    ก. พยายามทำสิ่งที่ยากอันตนจะต้องทำให้เสร็จ เช่น ท้าวธผู้ข้อนขิ่งทำทาน. (ม. คำหลวง ชูชก).
• ขึง    ก. ทำให้ตึง เช่น ขึงเชือก ขึงจอภาพยนตร์, ผูกสิ่งเป็นเส้นให้ยาวเหยียดออกไปเป็นราว เช่น ขึงราว, โดยปริยายหมายถึงอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น หน้าขึง.
• ขึ้ง    ก. แค้น, เคือง, โกรธ, มักใช้เข้าคู่กับคำอื่น เช่น โกรธขึ้ง ขึ้งโกรธ ขึ้งเคียด.
• ขันหมาก    ๑ น. ขันใส่หมากพลูเป็นต้นซึ่งเชิญไปพร้อมกับของอื่น ๆ ในพิธีหมั้นหรือแต่งงาน เป็นเครื่องคำนับผู้ปกครองฝ่ายหญิง. ๒ น. ชื่อว่านชนิดหนึ่ง ต้นเหมือนจำปา รากเป็น ๓ แง่ ดอกเหมือนบอน ลูกเหมือนแตงกวา. (กบิลว

• นายต้องได้ใช้ลูกสาว จนกระทั่งขึ้นหิ้งนั่นแหละ
• ฉันหมายถึง นักโทรจิตคงเป็นของขึ้นหิ้งสำหรับแวมไพร์
• พวกเขาเก็บคดีขึ้นหิ้ง โดยไม่มีการสอบสวน
• น่าเศร้าที่วิทยาการนั้นถูกขึ้นหิ้ง ไม่ยุติธรรม ไม่ถูกต้อง
• และไอเดียเรื่องส่งไปโรงเรียนกินนอน ก็เอาขึ้นหิ้งไว้สักพัก
• น่าเศร้าที่วิทยาการนั้นถูกขึ้นหิ้ง
• เจ้ามิเนะนี่ขึ้นหิ้งไปก่อนเลย
• มันถูกขึ้นหิ้งไปแล้ว
• เธอคงจะยกเขาขึ้นหิ้ง