ขุนไม่เชื่อง คือ
- (สำ) ว. เลี้ยงไม่เชื่อง มีแต่เนรคุณ.
- ขุน ๑ น. ผู้เป็นใหญ่, หัวหน้า, บรรดาศักดิ์ข้าราชการรองจากหลวงลงมา เช่น ขุนวิจิตรมาตรา; เรียกหมากรุกตัวสำคัญที่สุด. ว. ใหญ่ เช่น ขุนเขา. ๒ ก.
- ไม่ ว. มิ, คำปฏิเสธความหมายของคำที่อยู่ถัดไป เช่น ไม่กิน ไม่ดี, ถ้าอยู่ท้ายคำ ต้องมีคำ หา อยู่หน้า เช่น หากินไม่.
- ไม่เชื่อ ไม่น่าเชื่อ ไม่เชื่อหรอก ไม่ยอมรับ กังขา สงสัย
- ไม่เชื่อง ดุร้าย ควบคุมยาก ดื้อ รักษาได้ยาก ว่ายาก หัวแข็ง
- เชื่อ ก. เห็นตามด้วย, มั่นใจ, ไว้ใจ; ซื้อหรือขายโดยติดค้างไว้ ไม่ต้องชำระเงินทันที.
- เชื่อง ว. ไม่เปรียว, ที่คุ้นกับคน, (ใช้แก่สัตว์).
- ชื่อ น. คำที่ตั้งขึ้นสำหรับเรียกคน สัตว์ สถานที่ และสิ่งของโดยทั่ว ๆ ไปหรือโดยเฉพาะเจาะจง.
- อง น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
- ขุนไม่ขึ้น (สำ) ว. เลี้ยงไม่เชื่อง มีแต่เนรคุณ.
- ฉันไม่เชื่อ ไม่เชื่อหรอก ไม่ ฉันไม่สน
- ขัดขืนไม่ได้ ทำให้เสียหายไม่ได้ ฝ่าฝืนไม่ได้
- ขึ้นไม้ขึ้นมือ ก. ชี้หน้าในเวลาโกรธ เช่น มาขึ้นไม้ขึ้นมืออยู่หรบหรบ. (ขุนช้างขุนแผน).
- ไม่ขัดข้อง ตกลง ยินยอม
- ขีดเขียนไม้ด้วยเครื่องขีดเขียน ขีดเขียน ใช้เครื่องขีดเขียน
- หาใช่เช่นนั้นไม่ ตรงกันข้าม ที่ไหนได้ อะไรได้
มือถือ