ข่มเหงรังแก คือ

• กดขี่
  ข่มเหง
  โขกสับ
  กลั่นแกล้ง
  รังแก
  แกล้ง
  กดขี่ข่มเหง

• ข่ม     ก. ใช้กำลังกดลงไม่ให้เผยอขึ้น; สานลายด้วยการใช้เส้นตอกเป็นต้นที่เป็นเส้นสานขัดทับอยู่ข้างบนเส้นตอกที่เป็นเส้นยืน ตรงข้ามกับคำ ยก คือ
• ข่มเหง     -เหง ก. ใช้กำลังรังแกแกล้งทำความเดือดร้อนให้ผู้อื่น.
• เห     ก. เบนไป เช่น เหหัวเรือ, เขว เช่น เขาเหไปเข้าข้างศัตรู, เฉ เช่น รถยนต์เหออกนอกทาง.
• เหง     เหงฺ ก. ข่ม, มักใช้เข้าคู่กับคำ ข่ม เป็น ข่มเหง.
• หง     ว. มีสีแดงเจือสีขาวทำให้สีแดงนั้นอ่อนลง เช่น หงเสน คือ สีแดงเสนผสมสีขาว, หงชาด คือ สีแดงชาดผสมสีขาว หงดิน คือ สีแดงเลือดหมูผสมสีขาว.
• รัง     ๑ น. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ชนิด Shorea siamensis Miq. ในวงศ์ Dipterocarpaceae เนื้อไม้แข็ง ใช้ในการก่อสร้าง. ๒ น. สิ่งซึ่งสัตว์พวกนก หนู
• รังแก     ก. แกล้งทำความเดือดร้อนให้ผู้อื่น (มักใช้แก่ผู้มีอำนาจมากกว่า) เช่น ผู้ใหญ่รังแกเด็ก.
• แก     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus splendens ในวงศ์ Corvidae รูปร่างคล้ายกา แต่ตัวและปากเล็กกว่า ด้านหลังท้ายทอยสีเทา, อีแก ก็เรียก. ๒ ส.
• การข่มเหงรังแก    การข่มเหง การกลั่นแกล้ง การก่อกวน
• ข่มเหงคะเนงร้าย    ก. รังแกเบียดเบียน.
• กดขี่ข่มเหง    v. ข่มให้อยู่ในอำนาจตนและใช้กำลังรังแกทำความเดือดร้อนให้แก่ผู้อื่น ชื่อพ้อง: รังแก, ข่มเหงรังแก ตัวอย่างการใช้: ราชการการเมืองใช้อำนาจกดขี่ข่มเหงข้าราชการประจำผู้ซื่อสัตย์สุจริต
• แหงแก๋    แหฺง- (ปาก) ว. แน่, แน่นอน, สิ้นสงสัย, เช่น ตายแหงแก๋ แพ้แหงแก๋.
• การปกครองแบบกดขี่ข่มเหง    การปกครองแบบเผด็จการ
• ข้าวแดงแกงร้อน    (สำ) น. บุญคุณ.
• กุมเหง    (ปาก) ก. ข่มเหง, รังแก, ใช้กำลังหรืออำนาจทำให้เดือดร้อน, คุมเหง ก็ว่า.

• ไม่ว่ายังไง ฉันปฎิเสธที่จะถุกผู้จัดการข่มเหงรังแก
• ชายชาตินักรบจะข่มเหงรังแกประชาชน
• ผมหวังว่าคุณจะไม่ถูกข่มเหงรังแก
• แต่เกิดมีใครมาข่มเหงรังแก
• แม้เเต่คนจน หรือชาวนามินที่ถูกข่มเหงรังแกพวกเค้าก็ต่างอยากจะมีฝันด้วยกันทั้งนั้น