ข้าวต้มโจ๊ก คือ

• โจ๊ก

• ข้า     ๑ น. บ่าวไพร่, คนรับใช้. ๒ ส. คำใช้แทนตัวผู้พูด พูดกับผู้ที่เสมอกันอย่างเป็นกันเองหรือผู้ใหญ่พูดกับผู้น้อย, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑.
• ข้าว     น. ชื่อไม้ล้มลุกหลายชนิดหลายสกุลในวงศ์ Gramineae โดยเฉพาะชนิด Oryza sativa L. เมล็ดเป็นอาหารหลัก มีหลายพันธุ์ เช่น ข้าวเจ้า ข้าวเหนียว.
• ข้าวต้ม     ๑ น. ข้าวที่ต้มให้สุก; ข้าวเหนียวที่ห่อด้วยใบไม้เช่นใบตองหรือใบมะพร้าวอ่อน แล้วต้มหรือนึ่งให้สุก อยู่ในจำพวกขนม มีชื่อต่าง ๆ เช่น ข้าวต้มมัด
• วต     วะตะ- น. พรต, ข้อปฏิบัติ; ความประพฤติ; การจำศีล, การบำเพ็ญทางศาสนา, การปฏิบัติ; ประเพณี, ธรรมเนียม. ( ป. วต; ส. วฺรต).
• ต้ม     ๑ ก. กิริยาที่เอาของเหลวเช่นน้ำใส่ภาชนะแล้วทำให้ร้อนให้เดือดหรือให้สุก เช่น ต้มน้ำ ต้มข้าว ต้มมัน; ทำให้สะอาดและสุกปลั่ง เช่น ต้มผ้า ต้มทอง
• โจ๊ก     ๑ น. ข้าวต้มชนิดหนึ่งที่ใช้ปลายข้าวต้มจนเละ. ( จ. ). ๒ ว. มีน้ำมากเกินส่วน (ใช้แก่น้ำแกง) เช่น น้ำแกงใสโจ๊ก; เสียงดังอย่างเสียงน้ำไหล. ๓
• ข่าวตัด    ข่าวตัดจากหนังสือ
• ข้าวตก    น. ข้าวที่หลงเหลืออยู่ในท้องนาหลังจากเก็บเกี่ยวแล้ว.
• ข้าวตัง    น. ข้าวสุกที่ติดเป็นแผ่นเกรียมอยู่ก้นหม้อหรือกระทะ.
• ข้าวตู    น. ข้าวตากคั่วแล้วตำเป็นผงเคล้ากับน้ำตาลและมะพร้าว.
• ข้าวต้อง    น. ต้นข้าวในนาที่โศกใบเหลืองไป ซึ่งถือกันว่าถูกผีกระทำ.
• กินข้าวต้ม กระโจมกลาง    (สำ) ก. ทำอะไรด้วยความใจร้อนไม่พิจารณาให้รอบคอบ มักเป็นผลเสียแก่ตน.
• ข้าวตอก    ๑ น. ข้าวเปลือกข้าวเจ้าที่เอามาคั่วให้แตกบานเป็นดอก. ๒ น. (๑) ชื่อไม้พุ่มชนิด Serissa japonica (Thunb.) Thunb. ในวงศ์ Rubiaceae ใบเล็กรูปไข่ เมื่อขยี้มีกลิ่นเหม็น ดอกสีขาวเล็ก ๆ เป็นพรรณไม้ต่างประเท
• ข้าวตาก    น. ข้าวสุกที่ตากแห้ง.
• ข้าวต้มกุ๊ย    n. ข้าวต้มขาวที่กินกับกับข้าว ตัวอย่างการใช้: อาหารเช้าบนรถไฟเป็นข้าวต้มกุ๊ยร้อนๆ กินกับหมูหยอง

• ข้าวต้มโจ๊กกับผลไม้ที่ต้องเอาที่โรงพยาบาล