ขํากลิ้ง คือ

• ขํามาก
  หัวเราะร่วน
  กลั้นหัวเราะไม่ไหว
  อดหัวเราะไม่ได้

• ขํา     คมขํา ดําขํา ขบขัน ขําขัน หัว ขัน หัวร่อ หัวเราะ ตลก
• กล     กน, กนละ- น. การลวงหรือล่อลวงให้หลงหรือให้เข้าใจผิดเพื่อให้ฉงนหรือเสียเปรียบ เช่น เล่ห์กล, เล่ห์เหลี่ยม เช่น กลโกง;
• กลิ้ง     กฺลิ้ง ก. อาการอย่างของกลมพลิกเลื่อนไปตามพื้น เช่น ซุงกลิ้ง ครกกลิ้ง ลูกหินกลิ้ง, ทำให้ของกลมพลิกเลื่อนไปตามพื้น เช่น กลิ้งครก กลิ้งซุง
• ลิ     ก. แตกบิ่นไปเล็กน้อย, อาการที่ของเป็นปุ่มเป็นแง่แตกบิ่นไปเล็กน้อย, เช่น พระกรรณพระพุทธรูปลิไปข้างหนึ่ง ขอบถ้วยลิไปนิดหนึ่ง.
• ิ้     พลิ้ว
• ขี้กลาก    น. ชื่อโรคผิวหนังอย่างหนึ่ง มีหลายชนิด เกิดจากเชื้อรา ขึ้นเป็นวง มีอาการคัน, กลาก ก็ว่า.
• ขึ้นไกลเข้าไปจากฝั่ง    ต่างจังหวัด บนเนิน บนแผ่นดิน หัวเมือง ไปยังบริเวณภายในประเทศ
• ขู่ให้กลัวมาก    ทําให้หวาดกลัว
• หมากลิง    น. ชื่อปาล์มชนิด Areca triandra Roxb. ในวงศ์ Palmae.
• เกลากลึง    ว. งามเกลี้ยงเกลา, กลึงเกลา ก็ว่า.
• ขับออกจากกลุ่ม    ขับออกจากชุมชน
• พากลับไปยัง    นํากลับไปสู่
• ขัง    ก. ให้อยู่ในที่ล้อมเช่นกรง คอก หรือเล้า เป็นต้น, ให้อยู่ในที่ซึ่งกันไว้ เช่น ขังน้ำ; (กฎ) กักขังจำเลยหรือผู้ต้องหาโดยศาล.
• ขิง    น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Zingiber officinale Roscoe ในวงศ์ Zingiberaceae เหง้ามีกลิ่น รสเผ็ด ใช้ประกอบอาหารและทำยาได้, ขิงแกลง หรือ ขิงแครง ก็เรียก.
• ขิ่ง    ก. พยายามทำสิ่งที่ยากอันตนจะต้องทำให้เสร็จ เช่น ท้าวธผู้ข้อนขิ่งทำทาน. (ม. คำหลวง ชูชก).