คนขาดสติ คือ

• คนบ้า
  คนวิกลจริต
  คนคลั่ง

• คน     ๑ น. มนุษย์. ๒ ก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ
• นข     นะขะ- ( แบบ ) น. เล็บ, เล็บมือ, เล็บเท้า. ( ป. , ส. ).
• นขา     นะขา ( กลอน ) น. เล็บ.
• ขา     ๑ น. อวัยวะตั้งแต่ตะโพกถึงข้อเท้า สำหรับยันกายและเดินเป็นต้น (ไทยถิ่นอื่น ขา หมายความตั้งแต่ตะโพกถึงเข่า);
• ขาด     ก. แยกออกจากกันเพราะถูกดึง ตัด หรือฉีก เป็นต้น เช่น เชือกขาด แขนขาด ผ้าขาด; ควรจะมีแต่ไม่มี เช่น เศรษฐีขาดไฟ; มีไม่ครบ, มีไม่เต็ม, เช่น
• ขาดสต     ไม่มีเหตุผล ไร้เหตุผล ไม่ฟังเหตุผล
• ขาดสติ     v. ไม่รู้สึกผิดชอบหรือไม่รู้สึกตัวว่ากำลังทำอะไร , ชื่อพ้อง: ไม่มีสติ, ไร้สติ คำตรงข้าม: มีสติ ตัวอย่างการใช้:
• สต     สะตะ- น. ร้อย (๑๐๐). ( ป. ; ส. ศต).
• สติ     สะติ น. ความรู้สึก, ความรู้สึกตัว, เช่น ได้สติ ฟื้นคืนสติ สิ้นสติ, ความรู้สึกผิดชอบ เช่น มีสติ ไร้สติ, ความระลึกได้ เช่น ตั้งสติ กำหนดสติ. ( ป.
• ติ     ก. ชี้ข้อบกพร่อง.
• ซึ่งขาดสติ    วิกลจริต ไร้เหตุผล สติไม่ปกติ ซึ่งไร้เหตุผล
• คนขาดทักษะ    คนขาดการฝึกฝน
• ความขาดสติ    ความคลั่งไคล้ ความลุ่มหลง ความหลงใหล ความวิปลาส ความเลอะเลือน ความเลื่อนลอย
• คนขาดการฝึกฝน    คนขาดทักษะ
• คนขี้ขลาดตาขาว    ขี้ขลาด

• ฉันเป็นคนขาดสติมากใช่ไหม
• คุณดูเหมือน คนขาดสติ