คนขับเสภา คือ

• มุทิกา

• คน     ๑ น. มนุษย์. ๒ ก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ
• คนขับ     คนขับรถ ทหารช่าง นายช่าง ผู้สร้างเครื่องจักร รถไฟ วิศวกร
• นข     นะขะ- ( แบบ ) น. เล็บ, เล็บมือ, เล็บเท้า. ( ป. , ส. ).
• ขับ     ๑ ก. ต้อนให้ไป, บังคับให้ไป, ไล่; ไล่ตาม; บังคับให้เคลื่อนไปได้ เช่น ขับเกวียน ขับรถม้า, สามารถบังคับเครื่องยนต์ให้ยานพาหนะเคลื่อนที่ไปได้ เช่น
• เส     ก. เฉ, ไถล, เช่น เสไปพูดเรื่องอื่น, เชือนแช เช่น เสความ.
• เสภา     น. ชื่อกลอนชนิดหนึ่ง นิยมแต่งเล่าเรื่องค่อนข้างยาว ใช้ขับ เช่น เสภาขุนช้างขุนแผน, เวลาขับมีกรับเป็นเครื่องประกอบจังหวะ ต่อมาใช้ปี่พาทย์รับ.
• สภา     น. องค์การหรือสถานที่ประชุม เช่น สภาผู้แทนราษฎร สภาสตรีแห่งชาติ สภามหาวิทยาลัย วุฒิสภา. ( ป. , ส. ).
• ภา     น. แสงสว่าง, รัศมี. ( ป. , ส. ).
• กรับเสภา    น. กรับชนิดหนึ่ง ทำด้วยไม้แก่นเช่นไม้ชิงชัน เป็นรูปสี่เหลี่ยม ยาวประมาณ ๒๐ เซนติเมตร หนาประมาณ ๕ เซนติเมตร ลบเหลี่ยมเล็กน้อยเพื่อมิให้บาดมือและให้สามารถกลิ้งตัวกระทบกันได้สะดวก ใช้ประกอบในการขับเสภา
• เสภารำ    น. เสภาทรงเครื่องที่มีตัวละครออกมารำประกอบการขับ.
• คนขับเรือ    เรือจ้าง คนขับเรือจ้าง
• (เสภาสุนทรภู่)    มาจาก เสภาเรื่องพระราชพงศาวดาร สุนทรภู่ แต่ง ฉบับราชบัณฑิตยสภา
• กลอนเสภา    เสภา
• เสื่อมสภาพ    v. ใช้การไม่ได้ ชื่อพ้อง: หมดสภาพ ตัวอย่างการใช้: บริเวณนี้มีการใช้ประโยชน์ที่ดินอย่างผิดวิธี ใช้สารเคมีจำนวนมาก จนทำให้ดินเสื่อมสภาพ
• คนขับเรือจ้าง    เรือจ้าง คนขับเรือ