คนขี่ม้าป่า คือ

• คนขี่ม้าที่ทำให้ม้าหายพยศ

• คน     ๑ น. มนุษย์. ๒ ก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ
• คนขี่ม้า     นักขี่ม้า นักเลี้ยงม้า คนฝึกม้า
• นข     นะขะ- ( แบบ ) น. เล็บ, เล็บมือ, เล็บเท้า. ( ป. , ส. ).
• ขี่     ก. นั่งเอาขาคร่อม, โดยปริยายหมายถึงนั่งไปในยานพาหนะ.
• ขี่ม้า     v. นั่งคร่อมบนหลังม้าเพื่อบังคับม้าให้เดินหรือวิ่งไป ตัวอย่างการใช้: เธอต้องไปหัดขี่ม้าให้สมบทบาทของการแสดง
• ี่     ที่ไม่ได้จํากัดหรือกําหนดล่วงหน้า โชคร้าย เงินสด ที่เปลี่ยนได้ง่าย
• ม้า     ๑ น. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิด Equus caballus ในวงศ์ Equidae เป็นสัตว์กีบเดี่ยว รูปร่างสูงใหญ่ ขายาว หางเป็นพู่ มีแผงคอยาว
• ม้าป่า     ม้าบรองโก ชาวอังกฤษ ดูbronco
• ป่า     น. ที่ที่มีต้นไม้ต่าง ๆ ขึ้นมา, ถ้าเป็นต้นสัก เรียกว่า ป่าสัก, ถ้าเป็นต้นรัง เรียกว่า ป่ารัง, ถ้ามีพรรณไม้ชนิดใดชนิดหนึ่งขึ้นอยู่มาก
• กลุ่มคนขี่ม้า    กองทหารม้า กองทหารยานเกราะ เหล่าทหารม้า
• ขบวนคนขี่ม้า    ขบวน ขบวนแห่
• คนข่า    ข่า เผ่าข่า
• คนขี้ลืม    คนขี้หลงขี้ลืม
• คนขี้เหล้า    คนเหลวไหล เสื้อผู้หญิง ขี้เมา ขี้เหล้า คนขี้เมา ผู้ติดสุราเรื้อรัง ผู้ป่วยสุราเรื้อรัง
• คนรักษาป่า    พนักงานป่าไม้