คนข่า คือ
สัทอักษรสากล: [khon] การออกเสียง:
"คนข่า" การใช้"คนข่า" อังกฤษ
ความหมาย
มือถือ
- ข่า
เผ่าข่า
- คน ๑ น. มนุษย์. ๒ ก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ
- นข นะขะ- ( แบบ ) น. เล็บ, เล็บมือ, เล็บเท้า. ( ป. , ส. ).
- ข่า ๑ น. คนชาวเขาจำพวกหนึ่ง แบ่งออกเป็น ๒ พวก พวกหนึ่งพูดภาษาในตระกูลมอญ-เขมร เช่น ข่าอัตตะปือ ข่าตองเหลือง
- คนขี่ม้า นักขี่ม้า นักเลี้ยงม้า คนฝึกม้า
- คนขี่ม้าป่า คนขี่ม้าที่ทำให้ม้าหายพยศ
- คนขี้เหล้า คนเหลวไหล เสื้อผู้หญิง ขี้เมา ขี้เหล้า คนขี้เมา ผู้ติดสุราเรื้อรัง ผู้ป่วยสุราเรื้อรัง
- กลุ่มคนขี่ม้า กองทหารม้า กองทหารยานเกราะ เหล่าทหารม้า
- คนขับรถม้า สารถี สายเบ็ดตกปลา
- คนขายผ้า พ่อค้าผัก
- ขบวนคนขี่ม้า ขบวน ขบวนแห่
- คนขายของชํา พ่อค้าของชํา
- คนขายเสื้อผ้า คนขายเสื้อผ้าราคาถูก
- คนขยัน คนสนุกสนาน
- คนขว้าง กระปุกเกลือ สิ่งขว้าง
- คนขัด คนถู ผู้ขัด เครื่องขัด เครื่องถู