คนงานเหมืองแร่ คือ

• คนงานเหมือง
  กรรมกรเหมืองแร่

• คน     ๑ น. มนุษย์. ๒ ก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ
• คนงาน     n. ผู้ทำงานโดยใช้แรงงานแลกอัตราค่าจ้าง , ตัวอย่างการใช้: ปัญหาเดือดร้อนอย่างหนึ่งของคนงานคือการเบิกรักษาค่าเจ็บป่วย clf.: คน
• คนงานเหมือง     คนงานเหมืองแร่ กรรมกรเหมืองแร่
• นง     น. นาง (ใช้นำหน้าคำอื่น).
• งา     ๑ น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Sesamum orientale L. ในวงศ์ Pedaliaceae ผลเป็นฝัก มีเมล็ดเล็ก ๆ สีขาวหรือดำ ใช้ประกอบอาหารหรือสกัดน้ำมัน. ๒ น.
• งาน     ๑ น. สิ่งหรือกิจกรรมที่ทำ, มักใช้เข้าคู่กับคำ การ เช่น การงาน เป็นการเป็นงาน ได้การได้งาน; การพิธีหรือการรื่นเริงที่คนมาชุมนุมกัน เช่น งานบวช
• เห     ก. เบนไป เช่น เหหัวเรือ, เขว เช่น เขาเหไปเข้าข้างศัตรู, เฉ เช่น รถยนต์เหออกนอกทาง.
• เหม     เหมะ- น. ทองคำ; ชื่อช้างตระกูล ๑ ใน ๑๐ ตระกูล เรียกว่า เหมหัตถี กายสีเหลืองดั่งทอง. ( ดู กาฬาวก ). ( ป. );
• เหมือง     เหฺมือง น. บ่อ เช่น เหมืองถ่านหิน เหมืองแร่; ลำราง, ร่องน้ำสำหรับชักน้ำเข้าไปหล่อเลี้ยงพืชที่เพาะปลูก, เช่น ชักน้ำจากเหมืองเข้านา.
• เหมืองแร่     n. แหล่งขุดค้นหาแร่ธาตุ ชื่อพ้อง: เหมือง, บ่อแร่ ตัวอย่างการใช้: เหมืองแร่ที่เขาทำอยู่นั้นทับเขตพื้นที่ป่าสงวน clf.:
• มือ     ๑ น. อวัยวะส่วนหนึ่งของร่างกายอยู่ต่อจากปลายแขนประกอบด้วยฝ่ามือและนิ้วมือ สำหรับจับเป็นต้น,
• อง     น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
• แร     ๑ ก. เขียนหรือทำเป็นเส้นเป็นเหลี่ยม, ถ้าเขียนเส้นด้วยสี เรียกว่า แรสี, ถ้าแกะเส้นบนไม้หรือบนผิวโลหะ เรียกว่า แรเส้น. ๒ ว.
• แร่     ๑ น. ธาตุหรือสารประกอบอนินทรีย์ที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติ มีสูตรเคมีและสมบัติอื่น ๆ ที่แน่นอนหรือเปลี่ยนแปลงได้ในวงจำกัดและนำมาถลุงได้ เช่น
• คนงานเหมืองหิน    คนงานเหมือนระเบิดหิน

• คนงานเหมืองแร่งั้นหรือ ?
• ผู้ให้การกู้ชีพด้วยตัวเองจากการหายใจด้วยสารเคมี ในสายพานคนงานเหมืองแร่จะถูกบรรจุในห่วงเข็มขัดในเปลือกหอยล่างและมักถืออยู่ที่ด้านขวาหรือด้านซ้ายของเอวคนขุดแร่