คนต้อนสัตว์ คือ

• คนเลี้ยงสัตว์

• คน     ๑ น. มนุษย์. ๒ ก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ
• ต้อ     ๑ น. โรคอย่างหนึ่งเกิดที่ลูกตา ทำให้ตาพิการมองอะไรไม่เห็นชัดเจน หรืออาจทำให้ตาบอดได้ มีหลายชนิด. ๒ ว. อ้วนสั้น, อ้วนเตี้ย, เช่น ขวดต้อ
• ต้อน     ก. สกัดกั้นให้ไปตามที่ต้องการ, ไล่ไปโดยวิธีกันไม่ให้แตกฝูง, เช่น ต้อนควายเข้าคอก, ดักหน้าดักหลัง เช่น รำต้อน,
• อน     อะนะ- เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ. ( ดู อ ๒
• สัต     ๑ สัด, สัดตะ- ว. ดี, งาม; น่านับถือ. ( ส. ). ๒ สัด, สัดตะ- ว. เจ็ด. ( ป. สตฺต; ส. สปฺต).
• สัตว     สัดตะวะ-, สัด น. สิ่งมีชีวิตซึ่งแตกต่างไปจากพรรณไม้ ส่วนมากมีความรู้สึกและเคลื่อนไหวย้ายที่ไปได้เอง, ความหมายที่ใช้กันเป็นสามัญหมายถึง
• สัตว์     สัดตะวะ-, สัด น. สิ่งมีชีวิตซึ่งแตกต่างไปจากพรรณไม้ ส่วนมากมีความรู้สึกและเคลื่อนไหวย้ายที่ไปได้เอง, ความหมายที่ใช้กันเป็นสามัญหมายถึง
• คนต้อนปศุสัตว์    คนขับขี่ คนขับรถ ค้อน เครื่องตอกเสาเข็ม ไม้ตีกอล์ฟชนิดหัวใหญ่
• คนต้อนฝูงสัตว์    คนเลี้ยงสัตว์
• คนดุร้ายเหมือนสัตว์    คนโหดร้าย คนเลวทราม คนซึ่งร้าย มนุษย์ร้ายกาจ
• ตอนสัตว์    ตัดลูกอัณฑะออก
• ตัวอ่อนสัตว์    เยื่อบลาสโตซิส เยื่อโทรโฟบลาส
• (อนันตวิภาค)    มาจาก อนันตวิภาค ในหนังสือแปลศัพท์พากย์ต่าง ๆ ของ พระยาศรีสุนทรโวหาร (น้อย อาจารยางกูร) พิมพ์ ร.ศ. ๑๑๔
• ช้อนตวง    n. ช้อนสำหรับตักเพื่อให้รู้จำนวนหรือปริมาณ ตัวอย่างการใช้: ปัจจุบันนี้ผลิตภัณฑ์นมผงจะมีช้อนตวงแถมมาให้ทุกกระป๋อง clf.: คัน
• คนสตาฟสัตว์    ช่างสตาฟ