คนทำมาค้าขาย คือ
"คนทำมาค้าขาย" อังกฤษ
- คนทำธุรกิจ
คนทำมาหากิน
ผู้ทำธุรกิจ
ผู้ประกอบการ
ผู้ประกอบธุรกิจ
- คน ๑ น. มนุษย์. ๒ ก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ
- คนทำ คนผลิต ผู้ผลิต
- นท นด ( แบบ ) น. ผู้บันลือ, ผู้ร้อง, ผู้ลั่น; แม่น้ำ, ลำน้ำ, เช่น ชมพูนท (แปลว่า เกิดในแม่น้ำชมพูนที คือ ทองคำบริสุทธิ์). ( ป. , ส. ).
- ทำ ก. กระทำ, ประกอบขึ้น, ผลิตขึ้น, สร้างขึ้น, ก่อขึ้น, เช่น ทำเก้าอี้ ทำโต๊ะ ทำรองเท้า ทำรัง; ประกอบการงาน เช่น ทำนา ทำสวน ทำโป๊ะ; ดำเนินการ,
- มา ๑ น. พระจันทร์. ( ป. ; ส. มาสฺ). ๒ ก. เคลื่อนออกจากที่เข้าหาตัวผู้พูด เช่น มานี่ มาหาฉันหน่อย, ตรงกันข้ามกับ ไป. ว.
- ค้า ๑ ก. ซื้อขายสินค้าหรือบริการ. ๒ ( โบ ) ก. ออกแสดง เช่น บค้าอาตม์ออกรงค์. ( ตะเลงพ่าย ), มีมือถือดาบกล้าอวดค้าค้าคำราม. ( ม. คำหลวง
- ค้าขาย ก. ทำมาหากินในทางซื้อขาย.
- ขา ๑ น. อวัยวะตั้งแต่ตะโพกถึงข้อเท้า สำหรับยันกายและเดินเป็นต้น (ไทยถิ่นอื่น ขา หมายความตั้งแต่ตะโพกถึงเข่า);
- ขาย ก. เอาของแลกเงินตรา, โอนกรรมสิทธิ์แห่งทรัพย์สินให้แก่กันโดยตกลงกันว่าผู้รับโอนจะใช้ราคาแห่งทรัพย์สินนั้น มีหลายลักษณะ คือ
- ทํามาค้าขาย ค้าขาย ประกอบการค้า
- คนทำมาหากิน n. คนขยันทำการงานสร้างฐานะ ไม่หลงติดอบายมุข ชื่อพ้อง: คนทำงาน ตัวอย่างการใช้: ทุกคนควรเป็นคนทำมาหากิน มีความมุ่งมาดปรารถนาที่จะบุกเบิก ที่จะสร้างสรรค์อยู่เสมอๆ clf.: คน
- คนค้าขาย ผู้ขาย คนขาย ผู้จําหน่าย พ่อค้า ผู้ค้าขาย พณิช คนขายของ พนักงานขายของ ผู้ค้า
- ราคาขาย ราคา ราคาสินค้า
- คนทำผิดกฎหมาย คนร้าย ผู้ร้าย อาชญากร คนนอกกฎหมาย ผู้กระทำความผิด
- ทําค้าขายเกินความสามารถ ค้าขายเกินกําลัง