คนทำมาหากิน คือ

• n.
  คนขยันทำการงานสร้างฐานะ ไม่หลงติดอบายมุข
  ชื่อพ้อง: คนทำงาน
  ตัวอย่างการใช้: ทุกคนควรเป็นคนทำมาหากิน มีความมุ่งมาดปรารถนาที่จะบุกเบิก ที่จะสร้างสรรค์อยู่เสมอๆ
  clf.: คน

• คน     ๑ น. มนุษย์. ๒ ก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ
• คนทำ     คนผลิต ผู้ผลิต
• นท     นด ( แบบ ) น. ผู้บันลือ, ผู้ร้อง, ผู้ลั่น; แม่น้ำ, ลำน้ำ, เช่น ชมพูนท (แปลว่า เกิดในแม่น้ำชมพูนที คือ ทองคำบริสุทธิ์). ( ป. , ส. ).
• ทำ     ก. กระทำ, ประกอบขึ้น, ผลิตขึ้น, สร้างขึ้น, ก่อขึ้น, เช่น ทำเก้าอี้ ทำโต๊ะ ทำรองเท้า ทำรัง; ประกอบการงาน เช่น ทำนา ทำสวน ทำโป๊ะ; ดำเนินการ,
• ทำมาหากิน     v. ปฏิบัติการงานหารายได้มาเลี้ยงชีพ ชื่อพ้อง: หาเลี้ยงชีพ ตัวอย่างการใช้: ผมไปทำมาหากินอยู่ที่ระนองมาสิบกว่าปี
• มา     ๑ น. พระจันทร์. ( ป. ; ส. มาสฺ). ๒ ก. เคลื่อนออกจากที่เข้าหาตัวผู้พูด เช่น มานี่ มาหาฉันหน่อย, ตรงกันข้ามกับ ไป. ว.
• มาหา     มา มาริ มาสู่
• หา     ๑ ก. มุ่งพบ, พบ, เช่น ไปหาหมอ เพื่อนมาหา; เยี่ยม, เยี่ยมเยียน, เช่น เพิ่งทราบว่าครูกำลังป่วย ต้องไปหาท่านเสียหน่อย; ฟ้อง, กล่าวโทษ, เช่น
• หาก     ก. โบราณใช้เป็นกริยาช่วยหมายความว่า พึง, ควร, เช่น “อันไตรโลกย์หากบูชา” = อันไตรโลกย์พึงบูชา. ว. จาก, แยกออกไปอีกส่วนหนึ่ง, เช่น ออกหาก ต่างหาก.
• หากิน     ก. ทำงานเลี้ยงชีวิต, หาเลี้ยงชีพ, เช่น เขาหากินด้วยการประกอบอาชีพสุจริต, มักใช้เข้าคู่กับคำ ทำมา เป็น ทำมาหากิน, หาอาหาร เช่น ให้แต่ที่พัก
• กิน     ก. เคี้ยว เช่น กินหมาก, เคี้ยวกลืน เช่น กินข้าว, ดื่ม เช่น กินน้ำ, ทำให้ล่วงลำคอลงไปสู่กระเพาะ; โดยปริยายหมายความว่าเปลือง เช่น กินเงิน กินเวลา,
• ที่ทำมาหากิน    n. หลักแหล่งสำหรับประกอบอาชีพเพื่อหาเลี้ยงชีวิต ชื่อพ้อง: ที่ทำกิน ตัวอย่างการใช้: ทะเลเป็นชีวิตและที่ทำมาหากินของลุงย้อย clf.: ที่, แห่ง
• คนทํามาหากิน    คนทํางาน
• คนทำมาค้าขาย    คนทำธุรกิจ คนทำมาหากิน ผู้ทำธุรกิจ ผู้ประกอบการ ผู้ประกอบธุรกิจ
• ยาที่ทำมาจากฝิ่น    ยาที่ประกอบด้วยฝิ่น ยาที่มีฝิ่นเจือปน อนุพันธ์ฝิ่น

• คุณกำลังดูถูกผม เพราะผมเป็นคนทำมาหากินงั้นเหรอ ?
• ยูคยองจ๊ะ เห็นใจคนทำมาหากินด้วยนะ
• เราทุกคนทำมาหากินสุจริต