คนปากโป้ง คือ
"คนปากโป้ง" การใช้"คนปากโป้ง" อังกฤษ
- คนปากบอน
คนปากสว่าง
นกกะปูด
คนปากพล่อย
คนปากเปราะ
- คน ๑ น. มนุษย์. ๒ ก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ
- ปา ก. ซัดไปด้วยอาการยกแขนขึ้นสูงแล้วเอี้ยวตัว; ( ปาก ) คำใช้แทนกิริยาได้หลายอย่างแล้วแต่คำประกอบที่ทำให้รู้ว่าเกินกว่าที่คาดคิด, มักใช้ว่า ปาขึ้นไป
- ปาก น. ส่วนหนึ่งของร่างกายคนและสัตว์ อยู่ที่บริเวณใบหน้า มีลักษณะเป็นช่องสำหรับกินอาหารและใช้สำหรับเปล่งเสียงได้ด้วย; โดยปริยายหมายถึงส่วนต่าง ๆ
- ปากโป้ง ก. ชอบพูดเปิดเผยสิ่งที่ไม่สมควรออกมาโดยไม่คำนึงถึงความผิดพลาดเสียหาย.
- โป ๑ น. เครื่องเล่นการพนันของจีน กลักทำด้วยทองเหลืองสี่เหลี่ยม มีลูกแดงขาวข้างในใช้ปั่น, ชื่อการพนันอย่างหนึ่ง
- โป้ ก. โว, พูดอวดดี, เช่น บ้าน้ำลายพูดโอ้ออกโป้ไป. ( คาวี ). ว. ใหญ่.
- โป้ง ว. อาการที่พูดโพล่งออกมาโดยไม่ระมัดระวังปาก หรือพูดเปิดเผยสิ่งที่ไม่สมควรออกมาโดยไม่คำนึงถึงความผิดพลาดเสียหาย; ใหญ่ เช่น หัวโป้ง;
- คนปากจัด คนพูดมากเกินไป
- คนปากบอน คนปากสว่าง คนปากโป้ง นกกะปูด
- คนปากพล่อย คนปากสว่าง คนปากโป้ง คนปากเปราะ
- คนปากสว่าง คนปากพล่อย คนปากบอน คนปากโป้ง นกกะปูด
- คนปากีสถาน ชาวปากีสถาน
- คนปากไว กระชอน คนที่เก็บความลับไม่อยู่ vt. ตะแกรง ตาข่ายกรอง
- ลูกโป่ง น. ถุงทำด้วยยางหรือพลาสติกเป็นต้นที่เป่าหรืออัดลมให้ยืดโป่งเป็นรูปต่าง ๆ ได้.
- เงินปากถุง น. เงินที่ผู้ให้กู้เรียกเก็บจากผู้กู้ก่อนที่จะจ่ายเงินจำนวนที่ตกลงให้กู้.
ประโยค
- ปกติฉันไม่ใช่คนปากโป้งนะ เรื่องนั้นคุณเข้าใจมั้ย
- หากแวนช์รู้ มันก็คงเป็นเพราะมีคนปากโป้ง
- พี่คิดว่าฉันบางครั้งเป็นคนปากโป้ง ฉัน
- ปกติ ชั้นไม่ใช่คนปากโป้งนะ
- ฉันไม่ใช่คนปากโป้งหรอกนะ
- คนปากโป้งอีกคนงั้นเหรอ
- ของทุกๆ คนในโรงพยาบาลให้ห่างไกลจากเรื่องการฆาตกรรมโคคุโบ มิยูกิซังและคนปากโป้งอีกคน