คนผอมมาก คือ

• คนผอมที่สวมเสื้อขาดหลายแห่ง
  สิ่งที่ใช้ขู่คน

• คน     ๑ น. มนุษย์. ๒ ก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ
• ผอม     ว. ร่างกายมีเนื้อน้อย, ซูบ, ตรงข้ามกับ อ้วน.
• ผอมมาก     เหลือแต่หนังหุ้มกระดูก ผอมแห้ง บอบบางมาก แห้งกรอด บางมาก ผอมกะหร่อง หนังหุ้มกระดูก เหมือนผิวหนัง เหมือนเปลือก
• อม     ก. เอาสิ่งของใส่ปากแล้วหุบปากไว้ไม่กลืนลงไป, โดยปริยายหมายความว่า ไม่แสดงออกมา เช่น อมภูมิ; กลมกลืน, ปนกัน, เช่น อมเปรี้ยวอมหวาน เขียวอมเหลือง; (
• มมาก     มะ- น. แมลงหวี่. ( เทียบ ข. มมาจ ว่า ตัวชีปะขาว).
• มา     ๑ น. พระจันทร์. ( ป. ; ส. มาสฺ). ๒ ก. เคลื่อนออกจากที่เข้าหาตัวผู้พูด เช่น มานี่ มาหาฉันหน่อย, ตรงกันข้ามกับ ไป. ว.
• มาก     ว. หลาย, ตรงกันข้ามกับ น้อย, เช่น คนมาก น้ำมาก กินมาก.
• คนที่ผอมมาก    สัตว์ที่ผอมมาก
• สัตว์ที่ผอมมาก    คนที่ผอมมาก
• คนผอมแห้ง    ผู้ที่ผอมโซ
• หอมมาก    ชอุ่ม มีผลิตผลมาก เข้ม
• คนผอมที่สวมเสื้อขาดหลายแห่ง    คนผอมมาก สิ่งที่ใช้ขู่คน
• นอบน้อมมาก    ถ่อมตนมาก
• กระเพื่อมมาก    สั่นมาก เต้นอย่างหนัก
• ซึ่งไม่ได้ซ้อมมาก่อน    ซึ่งไม่ได้ตระเตรียมมาก่อน