คนพูดติดอ่าง คือ
"คนพูดติดอ่าง" อังกฤษ
- คน ๑ น. มนุษย์. ๒ ก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ
- คนพูด ผู้พูด
- นพ นบ, นบพะ- ว. เก้า (ใช้ประกอบหน้าศัพท์อื่น). ( ป. นว; ส. นวนฺ).
- พู ๑ น. เรียกสิ่งที่มีลักษณะนูนออกมา เช่น พูทุเรียน. ๒ น. ถั่วพู. ( ดู ถั่วพู ).
- พูด ก. เปล่งเสียงออกเป็นถ้อยคำ, พูดจา ก็ว่า.
- พูดติดอ่าง พูดตะกุกตะกัก พูดอึกอัก ติดอ่าง
- ติ ก. ชี้ข้อบกพร่อง.
- ติด ๑ ก. อาการที่ข้องอยู่ เช่น ติดอยู่ในโลก ติดอยู่ในกิเลส; ประดับ เช่น ติดเหรียญ ติดตรา เอาดอกไม้ติดผม; แนบอยู่ เช่น เนื้อติดมัน เนื้อติดกระดูก;
- ติดอ่าง ว. อาการที่พูดไม่ใคร่ออกทันใจ คือกว่าจะพูดได้แต่ละคำต้องย้ำคำต้นอยู่นาน จึงพูดต่อไปได้.
- ดอ ควย จู๋ ไข่ นกเขา เจี๊ยว จ้าวโลก ดอกจำปี น้องชาย กระเจี๊ยว
- อ่า ก. ประดับ, ตกแต่ง.
- อ่าง ๑ น. ภาชนะสำหรับใส่น้ำเป็นต้น มักมีลักษณะกลม ปากผายก้นตื้น, โดยปริยายใช้เรียกสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น อ่างอาบน้ำ. ๒ ว.
- คนพูดอย่างทำอย่าง คนสับปลับ คนกลับกลอก คนตลบตะแลง คนพูดกลับกลอก คนไม่รักษาคำพูด
- คนติดอ่าง คนพูดติดอ่าง
- การเป็นคนพูดตรง การเป็นคนตรงไปตรงมา การเป็นคนพูดขวานผ่าซาก