คนสะเพร่า คือ

• คนประมาท
  คนไม่เอาไหน
  คนโง่
  คนทึ่ม
  คนผิด
  คนระยำ
  คนมักง่าย
  คนโง่เง่า
  คนงุ่มง่าม
  คนซุ่มซ่าม
  คนที่ประมาทเลินเล่อ
  คนที่สกปรก
  คนที่ไม่เห็นระเบียบ
  คนที่ไม่เอาไหน
  บุคคลอุ้ยอ้าย โง่ เงอะงะ
  คนที่ไม่สนใจ
  คนละเลย
  คนเพิกเฉย

• คน     ๑ น. มนุษย์. ๒ ก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ
• สะ     ๑ ว. สวย. ๒ ก. ใส่หรือสุมเพื่อกันไว้ เช่น เอาหนามสะ.
• สะเพร่า     -เพฺร่า ว. อาการที่ทำอย่างหวัด ๆ ลวก ๆ, ขาดความรอบคอบ, ไม่ถี่ถ้วน, ไม่เรียบร้อย, เช่น เขียนหนังสือสะเพร่าตก ๆ หล่น ๆ ล้างแก้วสะเพร่า ไม่สะอาด.
• เพ     ก. พังทลาย.
• พร     พอน น. คำแสดงความปรารถนาให้ประสบสิ่งที่เป็นสิริมงคล เช่น ให้พร ถวายพระพร, สิ่งที่ขอเลือกเอาตามประสงค์ เช่น ขอพร. ( ป. วร).
• พร่า     พฺร่า ก. ทำให้เสียหาย, ทำลาย, ทำให้ย่อยยับ, เช่น พร่าชื่อเสียง พร่าทรัพย์สมบัติ พร่าประโยชน์. ว. กระจัดกระจายจนเห็นหรือได้ยินไม่ถนัดชัดเจน
• ร่า     ว. อาการที่แสดงให้เห็นว่าเบิกบานเต็มที่ เช่น หัวเราะร่า ยิ้มร่า; เปิดเต็มที่ (ใช้แก่อาการที่เห็นจะแจ้งหรือเปิดเผยเต็มที่) เช่น ประตูเปิดร่า
• คนที่สะเพร่า    คนที่เลินเล่อ คนที่ไม่รับผิดชอบ
• ทำงานสะเพร่า    ทำลวกๆ เงอะงะ ทำงานชุ่ย ทำงานลวกๆ ทำมักง่าย ทำงานมักง่าย ทำให้เสียหาย
• ซึ่งสะเพร่า    ซึ่งไม่ระมัดระวัง
• ที่สะเพร่า    ที่ละเลย ที่ไม่แยแส ที่ไม่ใส่ใจ
• ความสะเพร่า    ความไม่ระวัง ความประมาท ความเลินเล่อ ความหละหลวม ความไม่รอบคอบ ความไม่รัดกุม
• ทำอย่างสะเพร่า    ทำอย่างรีบเร่ง ทำให้เหลวไหล
• อย่างสะเพร่า    อย่างเลินเล่อ อย่างไม่เอาใจใส่ แบบหวัดๆ
• คนสะสม    คนเก็บ สิ่งหรือเครื่องมือเก็บ อุปกรณ์รวมตัว

• หนูคิดว่าถ้าหนูเป็นคนสะเพร่าอย่างนั้น สักวัน
• คุณกำลังเป็นคนสะเพร่า นะ ฮาน อึน ซู
• ไม่ว่าเธอจะเป็นคนสะเพร่าแค่ไหน
• นางคนสะเพร่า ทำรายงานได้แย่มาก
• เธอเองเป็นคนสะเพร่าไม่ใช่เหรอ
• ลูกสาวผมเป็นคนสะเพร่า
• เป็นคนสะเพร่าที่สุด
• คนสะเพร่าเลินเล่ออย่างนายจะทำอะไรได้ นายจึงต้องการคนที่มีหัวสมองระดับฉันอยู่ด้วย