ที่สะเพร่า คือ
"ที่สะเพร่า" การใช้"ที่สะเพร่า" อังกฤษ
- ที่ละเลย
ที่ไม่แยแส
ที่ไม่ใส่ใจ
- ที ๑ น. ครั้ง, คราว, หน, เช่น ทีละน้อย ทีละคน; ใช้เป็นลักษณนามบอกจำนวนครั้ง เช่น เฆี่ยน ๓ ที นาฬิกาตี ๕ ที. ๒ น. ท่าทาง, ชั้นเชิง, โอกาส, เช่น
- ที่ น. แหล่ง, ถิ่น, เช่น ที่ประกอบอาชีพ ที่ทำมาหากิน, สถานที่ เช่น ที่ประชุม ที่พัก, ตำแหน่งที่ เช่น เอาแว่นวางไว้ที่โต๊ะ; ที่ดิน เช่น ซื้อที่ ขายที่
- ี่ ที่ไม่ได้จํากัดหรือกําหนดล่วงหน้า โชคร้าย เงินสด ที่เปลี่ยนได้ง่าย
- สะ ๑ ว. สวย. ๒ ก. ใส่หรือสุมเพื่อกันไว้ เช่น เอาหนามสะ.
- สะเพร่า -เพฺร่า ว. อาการที่ทำอย่างหวัด ๆ ลวก ๆ, ขาดความรอบคอบ, ไม่ถี่ถ้วน, ไม่เรียบร้อย, เช่น เขียนหนังสือสะเพร่าตก ๆ หล่น ๆ ล้างแก้วสะเพร่า ไม่สะอาด.
- เพ ก. พังทลาย.
- พร พอน น. คำแสดงความปรารถนาให้ประสบสิ่งที่เป็นสิริมงคล เช่น ให้พร ถวายพระพร, สิ่งที่ขอเลือกเอาตามประสงค์ เช่น ขอพร. ( ป. วร).
- พร่า พฺร่า ก. ทำให้เสียหาย, ทำลาย, ทำให้ย่อยยับ, เช่น พร่าชื่อเสียง พร่าทรัพย์สมบัติ พร่าประโยชน์. ว. กระจัดกระจายจนเห็นหรือได้ยินไม่ถนัดชัดเจน
- ร่า ว. อาการที่แสดงให้เห็นว่าเบิกบานเต็มที่ เช่น หัวเราะร่า ยิ้มร่า; เปิดเต็มที่ (ใช้แก่อาการที่เห็นจะแจ้งหรือเปิดเผยเต็มที่) เช่น ประตูเปิดร่า
- คนที่สะเพร่า คนที่เลินเล่อ คนที่ไม่รับผิดชอบ
- คนสะเพร่า คนประมาท คนไม่เอาไหน คนโง่ คนทึ่ม คนผิด คนระยำ คนมักง่าย คนโง่เง่า คนงุ่มง่าม คนซุ่มซ่าม คนที่ประมาทเลินเล่อ คนที่สกปรก คนที่ไม่เห็นระเบียบ คนที่ไม่เอาไหน บุคคลอุ้ยอ้าย โง่ เงอะงะ คนที่ไม่สนใจ คนละเ
- ซึ่งสะเพร่า ซึ่งไม่ระมัดระวัง
- ความสะเพร่า ความไม่ระวัง ความประมาท ความเลินเล่อ ความหละหลวม ความไม่รอบคอบ ความไม่รัดกุม
- ทำงานสะเพร่า ทำลวกๆ เงอะงะ ทำงานชุ่ย ทำงานลวกๆ ทำมักง่าย ทำงานมักง่าย ทำให้เสียหาย
- ทำอย่างสะเพร่า ทำอย่างรีบเร่ง ทำให้เหลวไหล
ประโยค
- ตอนที่ฉันเป็นเชฟ มีเชฟที่สะเพร่า เค้าน่ากลัวสำหรับฉัน
- ข้าคิดว่านั่นเป็นความคิดที่สะเพร่า อนาคิน
- ผู้หญิงที่สะเพร่ากับผู้ชายที่ใจเย็น !
- ฉันมีประสบการณ์ที่สะเพร่าหลายครั้ง
- การพาเธอออกนอกสภาพแวดล้อมที่ถูกกำหนดไว้อาจจะเป็นเรื่องที่สะเพร่านะคะ
- รายงานผลเลือดที่สะเพร่า
- เธอเข้าใจจริงหรือว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ การทำงานคนเดียวเป็นการวางแผนทางสงครามที่สะเพร่า
- วันหนึ่งฉันหยิบขึ้นมาดูหลายครั้ง แต่ฉันเองที่สะเพร่าทำกระเป๋าตังค์หล่นหายไว้ที่ไหนก็ไม่รู้
- “ การยอมให้ปล่อยคาร์บอนจนมากเกินไป แล้วคาดหวังให้คนที่ถูกกีดกันจากสังคมอยู่แล้วต้องรับผลร้ายมากยิ่งขึ้นไปอีกเพื่อแก้ไขปัญหาดังกล่าวเป็นทางเลือกที่สะเพร่าและไม่มั่นคง ”