คนหรูหรา คือ

• คนสําอาง

• คน     ๑ น. มนุษย์. ๒ ก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ
• หรู     ว. สวยงามด้วยการรู้จักประดับตกแต่งเกินกว่าปรกติธรรมดา เช่น แต่งตัวสวยหรู จัดห้องเสียหรูหรา.
• หรูหรา     ว. สวยงามด้วยการรู้จักประดับตกแต่งเกินกว่าปรกติธรรมดา เช่น แต่งตัวสวยหรู จัดห้องเสียหรูหรา.
• รู     น. ช่อง เช่น รูเข็ม ผ้าขาดเป็นรู, ช่องที่ลึกเข้าไปในสิ่งต่าง ๆ เช่น รูหู รูจมูก รูปู รูงู.
• หรา     หฺรา ว. ก๋า, ร่า, เช่น เต้นหรา.
• รา     ๑ น. ไม้ที่กระหนาบอยู่ใต้ท้องพรึงรับพื้นเรือนเพื่อไม่ให้พื้นอ่อน อยู่ระหว่างรอด; ไม้จีมเสาที่ปากหลุมซึ่งยังไม่ได้กลบดินเพื่อกันไม่ให้โอนเอน
• คนหรือสัตว์    สิ่งมีชีวิต
• โหราตีนหมา    น. ชื่อพืชเบียนชนิด Balanophora abbreviata Blume ในวงศ์ Balanophoraceae ใช้ทำยาได้.
• ไม่หรูหรา    เรียบง่าย
• คนหรือสัตว์ที่รบกวน    คน / สัตว์ที่ทําลาย
• คนหรือสิ่งที่กระทบ    ดื่มอวยพรจากแก้วเหล้าที่เติมเต็มขอบ เครื่องผ่อนคลายแรงกระทบ adj
• คนหรือสิ่งที่ดีเด่น    บุคคลเด่น
• คนหรือสิ่งที่รุ่งโรจน์    ความรุ่งโรจน์ ความโดดเด่น
• คนหรือสิ่งที่อยู่สุดท้าย    คนสุดท้าย
• คนหรือสิ่งที่เข้าแทนที่    ตัวแทน สิ่งแทน

• ไปงานกาล่าที่มีแต่ผู้คนหรูหรา
• ศัพท์หรู สำหรับคนหรูหรา