คนหายสาบสูญ คือ

• คนสาบสูญ

• คน     ๑ น. มนุษย์. ๒ ก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ
• หา     ๑ ก. มุ่งพบ, พบ, เช่น ไปหาหมอ เพื่อนมาหา; เยี่ยม, เยี่ยมเยียน, เช่น เพิ่งทราบว่าครูกำลังป่วย ต้องไปหาท่านเสียหน่อย; ฟ้อง, กล่าวโทษ, เช่น
• หาย     ก. สูญ, หาไม่พบ, ไม่ปรากฏ, หมด, สิ้น, พ้นจากการเจ็บป่วย.
• หายสาบสูญ     สาบสูญ สูญหาย สูญ หาย หายสูญ
• สา     ๑ น. หมา. ( ป. ; ส. ศฺวนฺ). ๒ ( ถิ่น-พายัพ ) น. ต้นกระสา. ( ดู กระสา ๓ ), ชื่อกระดาษที่ทำจากเปลือกต้นกระสา ใช้ทำร่มเป็นต้น เรียกว่า
• สาบ     ๑ น. กลิ่นเหม็นชนิดหนึ่ง เช่นกลิ่นเสื้อผ้าที่ใช้แล้วแต่ยังไม่ได้ซัก, กลิ่นตัวที่มีประจำอยู่กับสัตว์บางชนิด เช่น สาบเสือ สาบแพะ, กลิ่นอื่น ๆ
• สาบสูญ     ก. สูญหายไปอย่างไม่ทิ้งร่องรอย. ( กฎ ) น. เรียกบุคคลซึ่งได้ไปจากภูมิลำเนาหรือถิ่นที่อยู่
• สู     ๑ ( วรรณ ) ว. อาย เช่น มาเดียวเปลี่ยวอกอ้า อายสู. ( ตะเลงพ่าย ). ๒ ( โบ ) ส. ท่าน, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๒.
• สูญ     ก. ทำให้หายสิ้นไป เช่น คนโบราณใช้ปูนแดงสูญฝี, หายไป เช่น ทรัพย์สมบัติสูญไปในกองเพลิง. ว. ที่หมดไป ในคำว่า หนี้สูญ. ( ป. สุญฺ; ส. ศูนฺย).
• คนสาบสูญ    (กฎ) น. บุคคลซึ่งได้ไปจากภูมิลำเนาหรือถิ่นที่อยู่ และไม่มีใครรู้แน่ว่าบุคคลนั้นยังมีชีวิตอยู่หรือไม่ตลอดระยะเวลา ๕ ปี และศาลมีคำสั่งให้เป็นคนสาบสูญ ระยะเวลา ๕ ปี ดังกล่าว ลดลงเหลือ ๒ ปี นับแต่วันที่
• หายสูญ    สูญ สูญหาย หาย หายสาบสูญ
• ผู้สาบสูญ    ผู้สูญหาย
• การสาบสูญ    การสูญหาย การหายไป การหายตัวไป การหายลับ
• ลายสาบ    น. ชื่องูหลายชนิดในสกุล Rhabdophis วงศ์ Colubridae เป็นงูขนาดเล็ก ตัวยาวประมาณ ๔๐ เซนติเมตร เกล็ดมีสัน ไม่มีพิษ เช่น ลายสาบคอแดง (R. subminiatus) ลายสาบดอกหญ้า (R. stolatus).
• สายสำคัญ    กำลังสำคัญ

• บอกไว้เลยว่าครั้งหน้าจะมีสองคนหายสาบสูญ ..
• ที่ไหนคนหายสาบสูญ คุณจะได้ยินชื่อนี้
• คุณทำให้พวกเขาเป็นคนหายสาบสูญ และยกเลิกบัตรประจำตัวของพวกเขา
• สองคนตายปริศนา อีกคนหายสาบสูญ
• มรณะบัตร กรณีคนหายสาบสูญ
• อีกหลายคนหายสาบสูญ
• คนหายสาบสูญคนหนึ่ง
• ข้าคือคนหายสาบสูญ ..