คนอับโชค คือ

• คนดวงตก
  คนตกอับ
  คนมีกรรม
  คนโชคร้าย
  ผู้ประสบเคราะห์กรรม

• คน     ๑ น. มนุษย์. ๒ ก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ
• นอ     ๑ น. สิ่งที่งอกขึ้นเหนือจมูกแรด ยาวประมาณ ๑๒-๑๕ เซนติเมตร แข็งเหมือนเขาสัตว์; ปมที่นูนขึ้นตามอวัยวะเช่นที่ข้อศอกที่ศีรษะ. ( กลอน ) ก. โน เช่น
• อับ     ๑ น. ตลับ. ๒ ว. ไม่มีลมเข้าออก, ไม่โปร่ง, เช่น อากาศอับ, ไม่เคลื่อนไหว เช่น ลมอับ; ไม่มีตาไป (ใช้แก่หมากรุก); โง่ เช่น ปัญญาอับ;
• อับโชค     อาภัพ โชคร้าย โชคไม่ดี ซึ่งพบจุดจบที่ไม่ดี ซวยๆ ที่โชคไม่ดี ไม่มีโชค ซวย เคราะห์ร้าย ไร้โชค
• โชค     น. สิ่งที่นำผลมาให้โดยคาดหมายได้ยาก เช่น โชคดี โชคร้าย, มักนิยมใช้ในทางดี เช่น นายแดงเป็นคนมีโชค.
• ชค     ชะคะ- ( แบบ ) น. แผ่นดิน เช่น ชคสัตว์ ว่า สัตว์ที่อาศัยแผ่นดิน. ( ป. , ส. ).
• คนมีโชค    คนโชคดี
• การอับโชค    การตกอับ ความอาภัพ ความเคราะห์ร้าย
• คนโชคดี    คนมีโชค
• คนโชคร้าย    คนดวงตก คนตกอับ คนมีกรรม คนอับโชค ผู้ประสบเคราะห์กรรม คนเคราะห์ร้าย
• ชิงโชค    v. การเข้าร่วมจับฉลากชิงรางวัล ชื่อพ้อง: ชิงรางวัล ตัวอย่างการใช้: ลูกค้าที่ซื้อสินค้าในห้างสรรพสินค้าจะได้คูปองส่งชิงโชครถยนต์
• ชุ่มโชค    เปียกโชก
• นำโชค    มีโชค มีโชคดี โชคดี โอกาสดี
• นําโชค    ที่นําเคราะห์ดีมาให้ ให้โชค
• มีโชค    มีโชคดี เคราะห์ดี โชคช่วย โชคเข้าข้าง ดวงขึ้น ดวงดี โชคดี มีความสุข มือขึ้น ธัญ นำโชค โอกาสดี

• นายมันไอ้คนอับโชค