คนเจ็บไข้ คือ

• คนป่วย
  คนเจ็บ
  คิลานะ

• คน     ๑ น. มนุษย์. ๒ ก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ
• คนเจ็บ     n. ผู้ที่ได้รับบาดเจ็บจากอุบัติเหตุ เป็นต้น ชื่อพ้อง: คนบาดเจ็บ, คนป่วย, ผู้บาดเจ็บ ตัวอย่างการใช้:
• เจ     น. อาหารที่ไม่ปรุงด้วยเนื้อสัตว์ และผักบางชนิดเช่นกระเทียม กุยช่าย ผักชี, แจ ก็ว่า. ( จ. ว่า แจ).
• เจ็บ     ก. ป่วยไข้, ราชาศัพท์ว่า ประชวร; รู้สึกทางกายเมื่อถูกทุบตีหรือเป็นแผลเป็นต้น.
• เจ็บไข้     ก. ไม่สบายเพราะโรคหรือความไข้หรือเหตุอื่นที่ทำให้รู้สึกเช่นนั้น, เจ็บไข้ได้ป่วย ก็ว่า.
• ไข     ๑ น. มันข้น, น้ำมันที่ได้จากสัตว์ พืช หรือแร่ ที่แข็งตัวในอุณหภูมิปรกติ; น้ำมันที่มีสถานะเป็นของแข็งเนื่องจากอยู่ในอุณหภูมิต่ำ. ( อ. wax). ๒
• ไข้     น. ความเจ็บป่วย เช่น ไข้จับสั่น ไข้ทรพิษ ไข้หวัด ไข้หวัดใหญ่; อาการที่มีอุณหภูมิของร่างกายผิดจากระดับปรกติเนื่องจากความเจ็บป่วย. ( อ. fever,
• คนเจ็บไข้ได้ป่วย    คนไข้ คนป่วย ผู้ป่วย คนเป็นโรค คนไม่สบาย ผู้เป็นโรค
• คนเก็บไข่มุก    คนงมหาไข่มุก
• การเจ็บไข้    การป่วย การเจ็บป่วย
• ความเจ็บไข้    โรค โรคภัยไข้เจ็บ ความเจ็บป่วย โรคภัย คิลานะ การเจ็บไข้ได้ป่วย ความป่วยไข้ ความเจ็บไข้ได้ป่วย โรคาพยาธิ อาการป่วย โรคทางกาย
• เจ็บไข้ได้ป่วย    ป่วย ป่วยไข้ เจ็บป่วย เจ็บไข้ ไม่สบาย อาพาท ประชวร
• คนเฝ้าไข้    ผู้เฝ้าไข้
• การเจ็บไข้ได้ป่วย    โรค โรคภัยไข้เจ็บ ความเจ็บป่วย ความเจ็บไข้
• ความเจ็บไข้ได้ป่วย    ความเจ็บป่วย อาการป่วย ความป่วยไข้ ความเจ็บไข้