คนแขก คือ

• คนอินเดีย
  ชาวอินเดีย
  แขก

• คน     ๑ น. มนุษย์. ๒ ก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ
• แข     น. ดวงเดือน, พระจันทร์. ( ข. ).
• แขก     ๑ น. ผู้มาหา, ผู้มาแต่อื่น, ผู้ที่มาร่วมงานพิธีของเจ้าภาพ, บางทีเรียกว่า แขกเหรื่อ; คนบ้านอื่นที่มาช่วยทำงาน. ๒ น. คำเรียกชาวอินเดีย
• กินแขก    (ถิ่น-พายัพ) ก. กินเลี้ยงในการแต่งงาน.
• แขกบ้านแขกเมือง    n. แขกของบ้านเมือง ชื่อพ้อง: แขกเมือง, อาคันตุกะ ตัวอย่างการใช้: กระทรวงการต่างประเทศจะมีการรับรองแขกบ้านแขกเมืองที่พระที่นั่งอนันตสมาคม
• ทุเรียนแขก    ดู ทุเรียนเทศ.
• เชิญมาเป็นแขก    เชิญให้มาร่วมงาน
• แขกงานแต่งงาน    ผู้ร่วมพิธี แขกในงานแต่งงาน
• คนแขวน    ที่แขวน มนุษย์จิ๋ว
• จำปีแขก    น. (๑) ชื่อไม้พุ่มชนิด Michelia figo (Lour.) Spreng. ในวงศ์ Magnoliaceae ดอกคล้ายดอกจำปีแต่เล็กกว่า กลีบเลี้ยงสีน้ำตาลมีขนหนานุ่ม กลีบดอกแข็งสีนวล กลิ่นหอมมาก, จำปาแขก ก็เรียก. (๒) ชื่อไม้ต้นขนาดกลา
• ดึงแขก    กระตุ้นใจ ขอร้อง
• ถั่วแขก    ถั่วแขกเลี้อย ถั่วแดงหลวง ถั่วแฮริคอต
• มาแขก    ก. แปลก, ประหลาด; จรมา, มาสู่.
• มีแขก    ให้การต้อนรับแขก
• รับแขก    ก. ต้อนรับผู้มาหา, โดยปริยายเรียกบุคคลที่มีหน้าตายิ้มแย้มแจ่มใสอยู่เสมอ ว่า หน้าตารับแขก.

• ถ้าเกิดมีคนแขกคนสำคัญอยากให้เธอไป เธอก็ควรจะไปสิ