ถั่วแขก คือ
สัทอักษรสากล: [thūa khaēk] การออกเสียง:
"ถั่วแขก" การใช้"ถั่วแขก" อังกฤษ"ถั่วแขก" จีน
ความหมายมือถือ
- ถั่วแขกเลี้อย
ถั่วแดงหลวง
ถั่วแฮริคอต
- ถั่ว ๑ น. ชื่อไม้เถาหลายชนิดหลายสกุลในวงศ์ Leguminosae ใช้ฝักหรือเมล็ดเป็นอาหาร เช่น ถั่วเขียว [ Vigna radiata (L.) R. Wilezek]
- แข น. ดวงเดือน, พระจันทร์. ( ข. ).
- แขก ๑ น. ผู้มาหา, ผู้มาแต่อื่น, ผู้ที่มาร่วมงานพิธีของเจ้าภาพ, บางทีเรียกว่า แขกเหรื่อ; คนบ้านอื่นที่มาช่วยทำงาน. ๒ น. คำเรียกชาวอินเดีย
- ถั่วแขกเลี้อย ถั่วแขก ถั่วแดงหลวง ถั่วแฮริคอต
- ข้าวแขก น. ชื่อขนมชนิดหนึ่งทำด้วยข้าวเปียก มีหน้าคล้ายตะโก้ แต่สีเหลือง มีรสเค็ม ๆ มัน ๆ.
- กินแขก (ถิ่น-พายัพ) ก. กินเลี้ยงในการแต่งงาน.
- คนแขก คนอินเดีย ชาวอินเดีย แขก
- จำปีแขก น. (๑) ชื่อไม้พุ่มชนิด Michelia figo (Lour.) Spreng. ในวงศ์ Magnoliaceae ดอกคล้ายดอกจำปีแต่เล็กกว่า กลีบเลี้ยงสีน้ำตาลมีขนหนานุ่ม กลีบดอกแข็งสีนวล กลิ่นหอมมาก, จำปาแขก ก็เรียก. (๒) ชื่อไม้ต้นขนาดกลา
- ดึงแขก กระตุ้นใจ ขอร้อง
- มาแขก ก. แปลก, ประหลาด; จรมา, มาสู่.
- มีแขก ให้การต้อนรับแขก
- รับแขก ก. ต้อนรับผู้มาหา, โดยปริยายเรียกบุคคลที่มีหน้าตายิ้มแย้มแจ่มใสอยู่เสมอ ว่า หน้าตารับแขก.
- ลงแขก ก. ร่วมแรงเพื่อนบ้านมาช่วยกันทำงานเช่นดำนา เกี่ยวข้าว ให้ลุล่วงเร็วขึ้นโดยไม่รับค่าจ้าง และผลัดเปลี่ยนช่วยกันไปตามความจำเป็นของแต่ละบ้าน; (ปาก) รุมกันข่มขืนกระทำชำเราหญิง.
- แขกมัวร์ มัวร์
- แขกฮินดู ชาวฮินดู