ครั่นคราม คือ

• สยองขวัญ
  กลัว
  ขยาด
  หวาดกลัว
  อกสั่นขวัญแขวน
  เสียว

• ครั่น     ๑ คฺรั่น ก. รู้สึกประหวั่นพรั่นพรึง. ๒ คฺรั่น ก. รู้สึกตึงเนื้อตึงตัว.
• นค     นะคะ- ( แบบ ) น. ภูเขา. ( ป. , ส. ).
• นคร     นะคอน, นะคะระ- น. เมืองใหญ่, กรุง. ( ป. , ส. ).
• ครา     คฺรา น. ครั้ง, คราว, หน.
• คราม     ๑ คฺราม น. บ้าน, มักใช้ประกอบกับคำอื่น เช่น ราชคราม. ( ส. ; ป. คาม). ๒ คฺราม น. ผงสีน้ำเงินที่ได้จากต้นคราม. ว. สีน้ำเงิน. ๓
• รา     ๑ น. ไม้ที่กระหนาบอยู่ใต้ท้องพรึงรับพื้นเรือนเพื่อไม่ให้พื้นอ่อน อยู่ระหว่างรอด; ไม้จีมเสาที่ปากหลุมซึ่งยังไม่ได้กลบดินเพื่อกันไม่ให้โอนเอน
• ราม     ๑ ว. งาม เช่น นงราม; ปานกลาง, พอดีพองาม, เช่น มีพิหารอันราม มีพระพุทธรูปอันราม. ( จารึกสยาม ). ๒ น. ชื่อตัวเอกในเรื่องรามเกียรติ์.
• ต้นคราม    คราม
• ครั่นคร้าม    ก. เกรงขาม, รู้สึกพรั่นพรึง, สะทกสะท้านด้วยความกลัว.
• ไม่ครั่นคร้าม    ต้องมีความกล้า ไม่กลัว
• เป็นคราบน้ํามัน    ซึ่งเป็นน้ํามัน
• เป็นครั้งคราว    บางครั้ง ชั่วครั้งคราว ชั่วครั้งชั่วคราว บางครั้งบางคราว บางโอกาส เป็นครั้งเป็นคราว เป็นมื้อเป็นคราว
• นคราทร    นะคะราทอน (เลิก) น. ชื่อกรมมีหน้าที่ทำความสะอาดให้แก่พระนคร.
• สิ้นคราว    วาย หมดคราว
• เป็นคราบ    มีคราบ เปรอะเปื้อน