ครั่นครื้น คือ

• คฺรั่นคฺรื้น
  ก. สะเทือน.

• ครั่น     ๑ คฺรั่น ก. รู้สึกประหวั่นพรั่นพรึง. ๒ คฺรั่น ก. รู้สึกตึงเนื้อตึงตัว.
• นค     นะคะ- ( แบบ ) น. ภูเขา. ( ป. , ส. ).
• นคร     นะคอน, นะคะระ- น. เมืองใหญ่, กรุง. ( ป. , ส. ).
• ครื้น     คฺรืน, คฺรื้น, -คฺรั่น ว. เอิกเกริก, กึกก้อง, สนั่น, มากด้วยกัน.
• รื้น     ( กลอน ) ก. รื่น. ว. อาการที่น้ำตาเอ่อขึ้นมาในดวงตา เช่น น้ำตารื้นขอบตา.
• ครืนครั่น    คฺรืน, คฺรื้น, -คฺรั่น ว. เอิกเกริก, กึกก้อง, สนั่น, มากด้วยกัน.
• ครื้นครั่น    คฺรืน, คฺรื้น, -คฺรั่น ว. เอิกเกริก, กึกก้อง, สนั่น, มากด้วยกัน.
• นคร-    นะคอน, นะคะระ- น. เมืองใหญ่, กรุง. (ป., ส.).
• ครั่นคร้าม    ก. เกรงขาม, รู้สึกพรั่นพรึง, สะทกสะท้านด้วยความกลัว.
• ครื้นครึก    คฺรื้นคฺรึก ว. ครึกครื้น, รื่นเริง, สนุกสนาน, เอิกเกริก.
• นั่งหรือยืนคร่อม    ข้าม นั่งคร่อม
• วันครีษมายัน    21 มิถุนายน ครีษมายัน
• คนคร่ำครึ    ไดโนเสาร์
• ครั่นคราม    สยองขวัญ กลัว ขยาด หวาดกลัว อกสั่นขวัญแขวน เสียว
• ไม่ครั่นคร้าม    ต้องมีความกล้า ไม่กลัว