ครู คือ

• ๑
  คฺรู
  น. ผู้สั่งสอนศิษย์, ผู้ถ่ายทอดความรู้ให้แก่ศิษย์. (ป. ครุ, คุรุ; ส. คุรุ).
  ๒
  คะรู
  (โหร) น. ชื่อยาม ๑ ใน ๘ ยามในเวลากลางวัน. (ดู ยาม).

• รู     น. ช่อง เช่น รูเข็ม ผ้าขาดเป็นรู, ช่องที่ลึกเข้าไปในสิ่งต่าง ๆ เช่น รูหู รูจมูก รูปู รูงู.
• ครี้    ดู กระซิก ๒.
• ครึ    คฺรึ (ปาก) ว. เก่าไม่ทันสมัย.
• ครุ    ๑ คฺรุ น. ภาชนะสานชนิดหนึ่ง รูปกลม ๆ เหมือนกะลาตัด ยาชัน มีหูหิ้ว ใช้ตักน้ำ. ๒ คะรุ ว. หนัก, ใช้ในตำราฉันทลักษณ์ หมายถึง พยางค์ที่มีเสียงหนัก ได้แก่ พยางค์ที่ประกอบด้วยสระเสียงยาวและสระเกินทั้ง ๔ คื
• ครู่    ๑ คฺรู่ น. เวลาชั่วขณะหนึ่ง เช่น เวลาชั่วครู่. ๒ คฺรู่ ก. ลาก ถู หรือรู่ไปบนของแข็ง.
• ครั่นครื้น    คฺรั่นคฺรื้น ก. สะเทือน.
• ครั่นคร้าม    ก. เกรงขาม, รู้สึกพรั่นพรึง, สะทกสะท้านด้วยความกลัว.
• ครั้งครา    ครั้ง ครา คราว หน
• ครีครอ    คฺรีคฺรอ (โบ; กลอน) ว. รีรอ เช่น จักเลี้ยงชีพเคร่าครีครอ อยู่เท่าเพียงพอ ชีพิตก็ยากยังฉงน. (สมุทรโฆษ).
• ครึกครึ้น    ซึ่งทำให้เกิดความสุข รื่นเริง เกี่ยวกับการเฉลิมฉลอง เกี่ยวกับการเลี้ยงฉลอง
• ครึกครื้น    คฺรึกคฺรื้น ว. สนุกสนาน, ร่าเริง, เช่น ใจครึกครื้น; เอิกเกริก เช่น งานครึกครื้น ขบวนแห่ครึกครื้น.
• ครึมครุ    คฺรึม, คฺรึมคฺรุ น. ป่าทึบ, ป่ารก.
• ครึ้กครื้น    กระปรี้กระเปร่า มีชีวิตชีวา รื่นเริง สดชื่น เบิกบานใจ
• ครืนครั่น    คฺรืน, คฺรื้น, -คฺรั่น ว. เอิกเกริก, กึกก้อง, สนั่น, มากด้วยกัน.
• ครื้นครั่น    คฺรืน, คฺรื้น, -คฺรั่น ว. เอิกเกริก, กึกก้อง, สนั่น, มากด้วยกัน.

• แต่ ครูค่ะ วางแผนจะแต่งงานกับพี่สาวฉันจริงๆเหรอ ?
• ทุกวันครูจะเลิกงานเวลาเดียวกับที่เนิสเซอรี่ปิด
• ฉันคิดเรื่องนั้นจนถึงเมื่อสักครู่เหมือนกันค่ะ่
• ฉันต้องไปเช็ครูปภาพของลิลลี่ตอนที่มันจะขึ้นน่ะ
• ข้าต้องติดต่อ เครู และเรียก กายพิล กับ อูแท กลับมา
• นักเรียนต้องเปลี่ยนโรงเรียนและครูต้องถูกไล่ออก
• คุณครูของเราที่ทำงานมากเกินไปและรับค่าจ้างน้อย
• ฉันบอกครูชูแล้วว่าฉันขออกจากการแข่งร้องเพลงคู่
• ผมเพิ่งได้ทาบทามเขาเมื่อสักครู่ที่ผ่านมานี่เอง
• ครูที่โรงเรียนอนุบาลบอกว่าหล่อนอยากให้คุณมาค่ะ