คละคล่ํา คือ

• คละปน
  คลาคล่ํา
  ปน

• คล     คน ( แบบ ) น. คอ เช่น เหลือกตาเมียงเอียงคล. ( ม. คำหลวง กุมาร). ( ป. , ส. ).
• คละ     คฺละ ว. ลักษณะที่ปนกัน ทั้งขนาดเล็กและใหญ่ ทั้งดีและไม่ดี เช่น ผลไม้ผลเล็กผลใหญ่ปนกัน เรียกว่า คละกัน.
• ละ     ๑ ก. อาการที่แยกตัวให้พ้นจากสิ่งใดสิ่งหนึ่งซึ่งเกี่ยวข้องอยู่ เช่น ละถิ่น ละบ้าน ละสมณเพศ; ทิ้งไว้, ปล่อยไว้, เช่น ละไว้ในฐานที่เข้าใจ ละพยศ;
• คล่ํา     มาก คลาคล่ํา เกลื่อนกลาด เกลื่อนกล่น หมู่
• ล่ํา     กํายํา "ล่ําสัน อวบอั๋น อั๋น อ้วน ล่ําสัน แข็งแรง ใหญ่โต จ้ําม้ํา อ้วนล่ํา จ้ําม่ํา ท้วม อวบ เจ้าเนื้อ
• คละคลุ้ง    -คฺลุ้ง (กลอน) ก. คลุ้ง, เหม็นคล้ายกลิ่นของเค็มปนกับของเน่า, เช่น ใบก็เหม็นคาวปลา คละคลุ้ง. (โลกนิติ).
• คละคล่ำ    -คฺล่ำ ว. ปนกันไป, ดื่นไป.
• คละเคล้า    ปะปน ผสม คละ ปน ปนเป ประสม ประสาน ผสมผสาน ผสาน รวมกัน แกมกัน
• ทำให้มีลักษณะคล้ายละคร    ทำให้เป็นเรื่องน่าทึ่ง แปลงละคร
• เคล้าคละ    คลุกเคล้า ปะปน ผสม ยํา
• คล้า    คฺล้า น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Schumannianthus dichotomus (Roxb.) Gagnep. ในวงศ์ Marantaceae ต้นสูง ๑-๒ เมตร แตกแขนงตามลำต้น ใบกว้าง.
• คล้ํา    ดํา มืด เข้ม ดําคล้ํา จัด เปรอะเปื้อน ซึ่งไม่แวววาว
• คลํา    ลูบคลํา ค้นหา สืบ เสาะหา คลําหา งม มองหา หา ลูบ
• ตะคลับตะคล้าย    ก. คลับคล้าย. (ดึกดำบรรพ์).
• จระคลับ    จะระคฺลับ (กลอน) ว. มืด, ครึ้ม.