ความขมุกขมัว คือ

• ความพร่ามัว
  ความไม่ชัดเจน
  ความมัว
  ความมืดมัว

• ความ     คฺวาม น. เรื่อง เช่น เนื้อความ เกิดความ; อาการ เช่น ความทุกข์ ความสุข; คดีที่ฟ้องร้องกันในโรงศาล; คำนำหน้ากริยาหรือวิเศษณ์เพื่อแสดงสภาพ เช่น
• ความขม     n. รสอย่างหนึ่งอย่างรสสะเดาหรือบอระเพ็ด คำตรงข้าม: ความหวาน ตัวอย่างการใช้: ความขมของยาทำให้เขาต้องดื่มน้ำหวานตาม
• วา     ๑ น. มาตราวัดตามวิธีประเพณี เท่ากับ ๔ ศอก มีอัตราเท่ากับ ๒ เมตร, อักษรย่อว่า ว. ก. กิริยาที่กางแขนเหยียดตรงออกทั้ง ๒ ข้าง. ๒ น.
• วาม     วามะ- ว. ซ้าย, ข้างซ้าย. ( ป. , ส. ). ๑ ว. เป็นแสงเรือง ๆ อย่างแสงหิ่งห้อย เช่น น้ำเคี้ยวยูงว่าเงี้ยว ยูงตาม ทรายเหลือบหางยูงงาม ว่าหญ้า
• ขม     ๑ ว. รสอย่างหนึ่งอย่างรสสะเดาหรือบอระเพ็ด. ๒ น. (๑) ชื่อไม้ล้มลุกในสกุล Amaranthus วงศ์ Amaranthaceae มีหลายชนิด เช่น ผักขมหนาม ( A.
• ขมุ     ขะหฺมุ น. ชื่อชนชาวเขาเผ่าหนึ่งในตระกูลมอญ-เขมร.
• ขมุกขมัว     ขะหฺมุกขะหฺมัว ว. มืด ๆ มัว ๆ, โพล้เพล้, จวนค่ำ, จวนมืด, โดยปริยายใช้หมายถึงสีมัว ๆ, ไม่ผ่องใส, เช่น ครั้นจะทำขมุกขมัวมอมแมม
• มุ     ก. ตั้งใจเอาจริงเอาจัง เช่น มุดูหนังสือ มุสู้ มุจะเอาชนะให้ได้, มักใช้เข้าคู่กับคำ มานะ เป็น มุมานะ เช่น เขามุมานะทำงาน.
• มุก     น. ชื่อหอยทะเลกาบคู่ในสกุล Pinctada วงศ์ Pteriidae อาศัยอยู่ตามแนวปะการัง ให้ไข่มุกและมุกซีก เปลือกใช้ทำเป็นเครื่องประดับได้.
• มัว     ว. ไม่แจ่ม เช่น พระจันทร์มัว, ไม่กระจ่าง เช่น ข้อความมัว, ฝ้า เช่น กระจกมัว, ฟาง เช่น นัยน์ตามัว, ขมุกขมัว เช่น มืดมัว, ไม่มืดไม่สว่าง เช่น แสงมัว
• ความขมขื่น    ความเจ็บใจ ความทุกข์ระทม ความชอกช้ํา ความตรอมตรม ความพยาบาท ความอาฆาต ความเคียดแค้น ความแค้นเคือง
• ความเขม้นขะมัก    ความคล่องแคล่ว ความคึกคัก ความรีบร้อน ความว่องไว
• ซึ่งมีความสุขมาก    ชื่นใจ ปิติยินดี
• มีความสุขมาก    ภูมิใจมาก อิ่มอกอิ่มใจมาก พอใจมาก ยินดีมาก มีอิสระมาก สุขล้น
• กุมขมับ    v. เอามือกุมส่วนที่อยู่หางคิ้วเหนือกระดูกแก้มทั้ง 2 ข้าง ตัวอย่างการใช้: ฉันละสายตาจากข้างนอก มือทั้งสองข้างยกขึ้นกุมขมับ ก้มหน้านิ่ง