ความประเสริฐ คือ

• ความยิ่งยวด
  ความสูงส่ง

• ความ     คฺวาม น. เรื่อง เช่น เนื้อความ เกิดความ; อาการ เช่น ความทุกข์ ความสุข; คดีที่ฟ้องร้องกันในโรงศาล; คำนำหน้ากริยาหรือวิเศษณ์เพื่อแสดงสภาพ เช่น
• วา     ๑ น. มาตราวัดตามวิธีประเพณี เท่ากับ ๔ ศอก มีอัตราเท่ากับ ๒ เมตร, อักษรย่อว่า ว. ก. กิริยาที่กางแขนเหยียดตรงออกทั้ง ๒ ข้าง. ๒ น.
• วาม     วามะ- ว. ซ้าย, ข้างซ้าย. ( ป. , ส. ). ๑ ว. เป็นแสงเรือง ๆ อย่างแสงหิ่งห้อย เช่น น้ำเคี้ยวยูงว่าเงี้ยว ยูงตาม ทรายเหลือบหางยูงงาม ว่าหญ้า
• ปร     ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
• ประ     ปฺระ ใช้เติมหน้าคำอื่นเพื่อให้คำหนักแน่นขึ้น เช่น ชิด เป็น ประชิด, ท้วง เป็น ประท้วง; คำที่แผลงมาจาก ผ เช่น ผทม เป็น ประทม แล้วแผลง ประ เป็น บรร
• ประเสริฐ     ปฺระเสิด ว. วิเศษ, ดีเลิศ, ดีที่สุด.
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• เส     ก. เฉ, ไถล, เช่น เสไปพูดเรื่องอื่น, เชือนแช เช่น เสความ.
• สร     สฺระ- คำนำหน้าคำอื่นที่ใช้ในบทกลอนเพื่อความสละสลวย เช่น ดื่น เป็น สรดื่น, คำที่แผลงมาจากคำที่ขึ้นต้นด้วยตัว ส ซึ่งใช้ในบทกลอน เช่น สนุก เป็น
• ริ     ก. เริ่มคิดหรือทำแปลกจากปรกติ (มักใช้ในทางไม่ดี) เช่น ริสูบบุหรี่ ริเที่ยวกลางคืน, ริอ่าน ก็ว่า.
• (พงศ. ประเสริฐ)    มาจาก พงศาวดาร ฉบับหลวงประเสริฐอักษรนิติ์ ในประชุมพงศาวดาร ภาค ๑
• อย่างประเสริฐ    ดʼเลิศ มีคุณธรรมสูง มีตระกูลสูง อย่างกล้าหาญ อย่างสง่างาม อย่างยอดเยี่ยม อย่างดีเลิศ
• หนทางประเสริฐ    ทางสายกลาง
• ความประพฤติที่ไม่เชื่อในพระเจ้า    ความไม่นับถือพระเจ้า
• ความประจักษ์แจ้ง    ความตระหนัก ความเข้าใจ

• ภรรยาที่ศอลิหะฮฺ บุคลิก หน้าที่และความประเสริฐ
• ความประเสริฐของซุลหิจญะฮฺและบัญญัติว่าด้วยอุฎหิยะฮฺ
• ผู้ที่อยู่ข้างหน้าเราผู้ที่มีความประเสริฐ
• " แห่งความประเสริฐ จงสรรเสริญพระเจ้าดังนี้ "
• ความประเสริฐของอาชูรออ์และเดือนมุหัรร็อม
• ความประเสริฐและฐานะอันสูงส่งของอะฮฺลุลบัยตฺตามทัศนะของอะฮฺลุสสุนนะฮฺวัลญะมาอะฮฺ
• ซึ่งเมื่อพิจารณาต่อเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น พ่อคิดว่ามันได้แสดงถึงความประเสริฐของจิตใจบางอย่าง