ความมีมิตรไมตรีจิต คือ

• ความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่

• ความ     คฺวาม น. เรื่อง เช่น เนื้อความ เกิดความ; อาการ เช่น ความทุกข์ ความสุข; คดีที่ฟ้องร้องกันในโรงศาล; คำนำหน้ากริยาหรือวิเศษณ์เพื่อแสดงสภาพ เช่น
• วา     ๑ น. มาตราวัดตามวิธีประเพณี เท่ากับ ๔ ศอก มีอัตราเท่ากับ ๒ เมตร, อักษรย่อว่า ว. ก. กิริยาที่กางแขนเหยียดตรงออกทั้ง ๒ ข้าง. ๒ น.
• วาม     วามะ- ว. ซ้าย, ข้างซ้าย. ( ป. , ส. ). ๑ ว. เป็นแสงเรือง ๆ อย่างแสงหิ่งห้อย เช่น น้ำเคี้ยวยูงว่าเงี้ยว ยูงตาม ทรายเหลือบหางยูงงาม ว่าหญ้า
• มี     ว. รวย เช่น เขาเป็นคนมี ไม่ใช่คนจน, ไม่เปล่า, ไม่ว่าง, เช่น ในหม้อมีข้าว ในห้องน้ำมีคน. ก. ถือเป็นเจ้าของ, อยู่ในครอบครอง, เช่น มีเงิน มีลูก,
• มีมิตรไมตรีจิต     เป็นเพื่อน
• มิ     ๑ ว. ไม่ เช่น มิทราบ มิควร มิบังอาจ. ๒ ก. เฉย, ไม่ค่อยพูดจา, เช่น รามสูรได้ยินสิ้นสติลงนั่งมิจะทำกระไรได้. (บทระบำตลก พระราชนิพนธ์ ร.๕).
• มิต     -ตะ- ว. พอประมาณ, น้อย. ( ป. ).
• มิตร     มิด, มิดตฺระ- น. เพื่อนรักใคร่คุ้นเคย เช่น มิตรแท้ มิตรเทียม ฉันมิตร. ( ส. ; ป. มิตฺต).
• มิตรไมตรี     ความหวังดี ความเป็นมิตร
• มิตรไมตรีจิต     ความเป็นน้ำหนึ่งอันเดียวกัน ความเป็นเพื่อน สมาคมฆราวาส เพื่อส่งเสริมวัตถุประสงค์ทางศาสนา สังคม สัมพันธไมตรี
• ตร     หล่อ
• ไมตรี     -ตฺรี น. ความเป็นเพื่อน, ความหวังดีต่อกัน. ( ส. ; ป. เมตฺติ).
• ไมตรีจิต     ความปราถนาดี ความหวังดี ความเป็นมิตร ความเป็นเพื่อน ไมตรี ความสามัคคี ความเห็นใจ ความปรองดองกัน
• มต     มะตะ- ก. ตายแล้ว. ( ป. ; ส. มฺฤต).
• ตรี     ๑ ตฺรี น. ปลา. ( ข. ). ๒ ตฺรี น. คำตัดมาจาก ตรีศูล. ๓ ตฺรี ว. สาม เช่น ตรีเนตร, ชั้นที่ ๓ (ใช้เกี่ยวกับลำดับชั้นหรือขั้นของยศ
• รี     ว. เรียว, ถ้ากลมเรียวอย่างรูปไข่ เรียกว่า กลมรี, ถ้ายาวเรียวและมีหัวท้ายอย่างเมล็ดข้าวสาร เรียกว่า ยาวรี, ไม่กลม เช่น วงรี, ยาว เช่น หันรีหันขวาง
• จิ     ( แบบ ) ก. จะ เช่น จิปากทั้งลิ้นล้า เพื่อเจ้าเจียรจันทร์. ( ทวาทศมาส ).
• จิต     จิด, จิดตะ- น. ใจ, สิ่งที่มีหน้าที่รู้ คิดและนึก, (โบ เขียนว่า จิตร), ลักษณนามว่า ดวง. ( ป. จิตฺต).

• เพรสซิเดนท์ โซลิแทร์ มีการออกแบบที่พักอย่างกว้างขวาง สะดวกสบายด้วยเทคโนโลยีระดับสูง และให้การต้อนรับลูกค้าด้วยความมีมิตรไมตรีจิตรอย่างสูง