ความรู้สึกไม่เป็นมิตร คือ
"ความรู้สึกไม่เป็นมิตร" อังกฤษ
- ความมุ่งร้าย
ความเป็นปรปักษ์
ทัศนคติที่ไม่ดี
- ความ คฺวาม น. เรื่อง เช่น เนื้อความ เกิดความ; อาการ เช่น ความทุกข์ ความสุข; คดีที่ฟ้องร้องกันในโรงศาล; คำนำหน้ากริยาหรือวิเศษณ์เพื่อแสดงสภาพ เช่น
- ความรู้ น. สิ่งที่สั่งสมมาจากการศึกษาเล่าเรียน การค้นคว้า หรือประสบการณ์ รวมทั้งความสามารถเชิงปฏิบัติและทักษะ;
- ความรู้สึก อารมณ์ สภาพอารมณ์ ฟิลลิ่ง อารมณ์ความรู้สึก การสัมผัส ประสาทสัมผัส ความคิดเห็น ความต้องการ ความเข้าใจ ความเห็น มุติ ความรับรู้ เพทนา เวทนา
- วา ๑ น. มาตราวัดตามวิธีประเพณี เท่ากับ ๔ ศอก มีอัตราเท่ากับ ๒ เมตร, อักษรย่อว่า ว. ก. กิริยาที่กางแขนเหยียดตรงออกทั้ง ๒ ข้าง. ๒ น.
- วาม วามะ- ว. ซ้าย, ข้างซ้าย. ( ป. , ส. ). ๑ ว. เป็นแสงเรือง ๆ อย่างแสงหิ่งห้อย เช่น น้ำเคี้ยวยูงว่าเงี้ยว ยูงตาม ทรายเหลือบหางยูงงาม ว่าหญ้า
- มร มะระ-, มอน- น. ความตาย. ( ป. ).
- รู น. ช่อง เช่น รูเข็ม ผ้าขาดเป็นรู, ช่องที่ลึกเข้าไปในสิ่งต่าง ๆ เช่น รูหู รูจมูก รูปู รูงู.
- รู้ ก. แจ้ง, เข้าใจ, ทราบ.
- รู้สึก ก. รู้ตัว เช่น ย่องไปข้างหลังอย่าให้เขารู้สึก หลับเป็นตายปลุกเท่าไรก็ไม่รู้สึก, รู้ด้วยการสัมผัส เช่น รู้สึกร้อน รู้สึกหนาว, รู้สำนึก เช่น
- สึก ๑ ก. กร่อนไป, ร่อยหรอไป, เช่น รองเท้าสึก บันไดสึก. ๒ ( ปาก ) ก. ลาสิกขา, ลาสึก ก็ว่า. ๓ น. การรู้ตัว, การระลึกได้, การจำได้,
- ไม่ ว. มิ, คำปฏิเสธความหมายของคำที่อยู่ถัดไป เช่น ไม่กิน ไม่ดี, ถ้าอยู่ท้ายคำ ต้องมีคำ หา อยู่หน้า เช่น หากินไม่.
- ไม่เป็นมิตร หยาบคาย เย็นชา เกลียดชัง ไม่ชอบ ซึ่งเฉยชา ซึ่งเย็นชา ทําให้เหินห่าง ทําให้แตกแยก เมินหมาง บึ้งตึง บูดบึ้ง มืดมัว ไร้มารยาท คิดร้าย มุ่งร้าย
- เป็น ๑ ก. คำกริยาสำหรับแสดงความสัมพันธ์ระหว่างคำกับคำเพื่อให้เห็นว่าคำหน้าและคำหลังมีภาวะ คือ ความมี ความเป็น เกี่ยวข้องกันอย่างไร เช่น ท่านเป็นเจ้า
- เป็นมิตร v. เป็นเพื่อนรักใคร่คุ้นเคย ตัวอย่างการใช้: หากครูเป็นมิตรกับศิษย์ได้ก็จะทำให้บรรยากาศในการเรียนดีมาก
- นม นะมะ- น. การนอบน้อม, การเคารพ, การไหว้. ( ป. ; ส. นมสฺ). ๑ น. ส่วนของร่างกาย อยู่บริเวณหน้าอก มี ๒ เต้า,
- มิ ๑ ว. ไม่ เช่น มิทราบ มิควร มิบังอาจ. ๒ ก. เฉย, ไม่ค่อยพูดจา, เช่น รามสูรได้ยินสิ้นสติลงนั่งมิจะทำกระไรได้. (บทระบำตลก พระราชนิพนธ์ ร.๕).
- มิต -ตะ- ว. พอประมาณ, น้อย. ( ป. ).
- มิตร มิด, มิดตฺระ- น. เพื่อนรักใคร่คุ้นเคย เช่น มิตรแท้ มิตรเทียม ฉันมิตร. ( ส. ; ป. มิตฺต).
- ตร หล่อ
มือถือ