ความสะสวย คือ

• ความน่ารัก
  ความสวยงาม

• ความ     คฺวาม น. เรื่อง เช่น เนื้อความ เกิดความ; อาการ เช่น ความทุกข์ ความสุข; คดีที่ฟ้องร้องกันในโรงศาล; คำนำหน้ากริยาหรือวิเศษณ์เพื่อแสดงสภาพ เช่น
• วา     ๑ น. มาตราวัดตามวิธีประเพณี เท่ากับ ๔ ศอก มีอัตราเท่ากับ ๒ เมตร, อักษรย่อว่า ว. ก. กิริยาที่กางแขนเหยียดตรงออกทั้ง ๒ ข้าง. ๒ น.
• วาม     วามะ- ว. ซ้าย, ข้างซ้าย. ( ป. , ส. ). ๑ ว. เป็นแสงเรือง ๆ อย่างแสงหิ่งห้อย เช่น น้ำเคี้ยวยูงว่าเงี้ยว ยูงตาม ทรายเหลือบหางยูงงาม ว่าหญ้า
• สะ     ๑ ว. สวย. ๒ ก. ใส่หรือสุมเพื่อกันไว้ เช่น เอาหนามสะ.
• สะสวย     ว. ค่อนข้างสวย, อยู่ในเกณฑ์สวย, (มักใช้แก่ผู้หญิง), เช่น เด็ก ๆ แต่งตัวสะสวย เธอเป็นคนหน้าตาสะสวย.
• สว     สะวะ- น. ของตนเอง. ( ส. ; ป. สก).
• สวย     ว. งามน่าพึงพอใจ, มักใช้เข้าคู่กับคำ งาม เป็น สวยงาม, ในบทกลอนใช้ว่า ส้วย ก็มี; ไม่เปียก (ใช้แก่ข้าวสุก) เช่น หุงข้าวสวยดี ไม่ดิบ ไม่แฉะ.
• ความสวย    ความงดงาม ความน่ารัก ความงาม ความสวยงาม
• ความสวยงาม    ความโก้เก๋ ผู้คุยโวโอ้อวด ผู้วางท่าเกินไป ความดีงาม ความน่ารัก ความงดงาม ความงาม ความงามเลิศ ความวิจิตร ความสะสวย วิภา ความสวย ความดี สิ่งที่ดีงาม สิ่งที่สวยงาม หน้าสวย หน้าหล่อ
• ความสวยสง่า    ความงดงาม ความโอ่อ่า
• ความสละสลวย    บุคคลชั้นสูง บุคคลที่เกิดในตระกูลผู้ดี ความงดงาม
• ความถี่สะสม    ซี่โค้งหลังคาทแยง ที่ครอบสายไฟทั้งหมด ปลายทู่ของหัวจรวด เส้นแจกแจง โค้งรูปยอดแหลม
• ใช้เพื่อความสวยงาม    ซึ่งทําให้สวยงาม
• ความสว่าง    ความรุ่งเรือง ชาลา เปลวไฟ รัศมี อาภา อาภาส แสง ความสดใส ความแจ่มใส ความผ่องใส แสงสว่าง ภาส ความสว่างสุกใส การส่องสว่าง การให้แสงสว่าง
• ความสุกสว่าง    ความเรืองรอง ความโชติช่วง